Είναι απλά τα πράγματα

(Στο παρακάτω κείμενο, ο Μέγας Βασίλειος περιγράφει το πόσο απλός είναι ο δρόμος του Χριστού. 'Οχι εύκολος. Απλός!)

Ο Κύριος αποκαλείται οδός, επειδή βαδίζουμε προς αυτόν με βοηθούς το φωτισμό της γνώσης και τα αγαθά έργα μας. Αυτή είναι μια πορεία δύσκολη που βασίζεται στην πίστη. Όμως, είναι και ο μοναδικός δρόμος για να φτάσουμε στο Θεό. Ένας δρόμος ευθύς, χωρίς πολλά μονοπάτια που μπερδεύουν τους ανθρώπους.

Μέγας Βασίλειος

(απ'το βιβλίο των Θρησκευτικών της Δ' Δημοτικού)

How simple the things are...

At the passage below, Saint Vasilios describes how simple is the road towards the Christ. Not easy, but simple!

The Lord is called way, because we step towards him having as supporters our good actions. This is a difficult way which is based to faith. But, it is the only way to reach the God. A straight way, with no paths that confuse people. 

Όλα θα πάνε καλά! Μη στενοχωριέσαι...

Μου λες ότι ο Χριστός σε εγκατέλειψε... Ότι δεν έχεις πλέον κανένα στήριγμα... Ότι είσαι απελπισμένος και ότι δε σε νοιάζει πλέον τίποτα. Απόλυτη απαξίωση και μέσα σου απόλυτο κενό...

Και στενοχωριέμαι φίλε... Στενοχωριέμαι πολύ...

Πού είναι η πίστη σου φίλε μου; Πώς (τώρα που ήρθαν τα δύσκολα) φεύγεις μακρυά; Πού είναι η πρώτη σου φλόγα; 

Έλα, φίλε. Έλα να σου πω και γω τα δικά μου βάσανα. Πάμε μαζί να δεις τα βάσανα τόσων και τόσων ανθρώπων... Δεν είσαι μόνος σου! Δεν πονάς μόνο εσύ! Πονάω και γω! Πονάει και ο φίλος σου! Πονάει και ο γείτονάς σου! Πονάει και θλίβεται και κλαίει ο μοναχικός περαστικός που δεν είδες, επειδή ήσουν κλεισμένος στον δικό σου πόνο... Πονάνε τόσοι πολλοί άνθρωποι...

Όλοι είμαστε μαζί φίλε! Πονάμε και μεις! Έλα, λοιπόν, μαζί μας. Έλα να ενώσουμε τον πόνο μας και να τον κάνουμε προσευχή. Έλα να ενώσουμε το δάκρυ μας και να το κάνουμε ευχή που θα φτερουγίσει ψηλά στο θρόνο Του. Έλα φίλε και μη στενοχωριέσαι! Θα περάσει, μη φοβάσαι! Μονάχα πίστευε!

Everything will be fine! Don't worry...

You said to me that the Christ has abandoned you... That you don't have any help... That you are desperate and you don't care for anything... Full disregard and into you a big gap... I am really sorry my friend. Really sorry...

Where is your faith? How now that difficulties came can you run away? Where is your first fire? Come my friend. Approach to show you my difficulties, come to see the difficulties of others. You are not alone! You are not the only one who is hurt. I am hurt too! A friend of yours is also hurt! A neighbor of you is also hurt! A lonely passenger is also hurt but you didn't notice him as you were locked into your feelings... So many people are hurt. 

We are all together my friend! Come with us. Come to match our pain and make it a prayer. Come to match our tear and make it a hope which will fly near his Kingdom. Come my friend and don't worry! It will pass, try not to worry. Just believe!

To cannot touch you

Have the cover of the God with your prayer and be like a volcano that melts everything falling into it, and so the daemon will not to be able to touch you. When something is hot you don't touch your hand because you will get burnt. When your soul is burnt from prayer and love for the Christ, the daemon cannot touch you seeing your mind saying "Jesus Christ show mercy to me". "Jesus Christ show mercy to me"! Say that to become true. Ask for mercy to receive mercy. Say the name  of the Lord, for the Lord to come near you. 

Andreas Konanos

Ο πειρασμός να μη μπορεί να σ'ακουμπήσει

Να 'χεις την κάλυψη της Χάρης του Θεού με την προσευχή σου και να 'σαι σαν ένα πυρακτωμένο ηφαίστιο που ό,τι και να πέσει μέσα λιώνει και έτσι ο πειρασμός να μην μπορεί να σ'ακουμπήσει. Όταν κάτι είναι καυτό δεν ακουμπάς το χέρι σου πάνω, διότι θα καείς!

Όταν η ψυχή σου καίγεται από προσευχή και από αγάπη στο Χριστό, ο πειρασμός και να 'ρθει δε μπορεί να σ'ακουμπήσει, γιατί καίγεται, όταν βλέπει ότι το μυαλό σου λέει "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με". "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με"! Να το λες για να γίνει. Ζήτα έλεος για να λάβεις έλεος. Λέγε το όνομα του Κυρίου για να'ρθει ο Κύριος κοντά σου...

(απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου -www.atheataperasmata.com)

Ο γέροντας Εφραίμ μιλάει για την εγρήγορση

...Η εγρήγορση είναι εκείνη που κρατάει τον άνθρωπο σε νηφαλιότητα. Ποιος αποφεύγει τα τραύματα; Εκείνος που βρίσκεται σε εγρήγορση, σε νηφαλιότητα, σε προσοχή, γιατί επισκοπεί τον εαυτό του, προσέχει το δρόμο του και έχει λιγότερα πεσίματα. Ποιος υπομένει τραύματα; Εκείνος που βαδίζει απρόσεκτα και πέφτει εύκολα. Και η αιτία πολλές φορές είναι η αμέλεια...

(απ'το βιβλίο "Η τέχνη της σωτηρίας" του γέροντα Εφραίμ του Φιλοθεΐτη, εκδ. Ι.Μ.Φιλοθέου Άγ.Όρος)

Τhe monk Efraim Philotheitis speaks for being in alert

Being in alert, keeps the man into a calm state. Who avoids the wounds and injuries? The one who is in alert, who cares his self and bewares not to fall. Who is injured ?The one who is careless and falls. And many times the reason is negligence.

 

Monk Ephraim

Το μεγαλύτερο σκάνδαλο!

Σημείο αντιλεγόμενο. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο. Αιτία πολλών συζητήσεων...

Ή μήπως βιώμα; Ή μήπως το μεγαλύτερο όπλο; Ή μήπως η αιτία που κρατιόμαστε ακόμα ζωντανοί;

Μιλάω για τη Θεία Κοινωνία. Για το μεγαλύτερο όπλο που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο. Το πιο ισχυρό δυναμωτικό του Χριστιανού. "Μετά φόβου, πίστεως και αγάπης προσέλθετε". Κοινωνάς φίλε/η; 

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο όπλο. Με τη Θεία Κοινωνία ο Χριστιανός γίνεται λιοντάρι, ο διάβολος τρέμει και φεύγει μακρυά, τα πάθη απομειώνονται, η θέληση για αγώνα αυξάνει. Με το μέγιστο αυτό Θείο δώρο ο άνθρωπος φρεσκάρεται, γίνεται καινούριος, αποκτά αξιοθαύμαστη υπομονή, πίστη, ελπίδα, μαλακώνει η σκληρή καρδιά! Με τη Θεία Κοινωνία γεμίζουμε φως, λαμβάνουμε τον ίδιο το Θεό μέσα μας!!

Μη μένεις μακρυά απ'τη Θεία Κοινωνία φίλε/η! Πήγαινε ετοιμάσου, εξομολογήσου, μετανόησε, προσευχήσου και με θείο φόβο, πίστη και ελπίδα πήγαινε να κοινωνήσεις.

The biggest scandal!

The biggest scandal. The one  that generated a volume of discussions... Or maybe is it a true feeling? Or maybe is it the biggest weapon? Or even is the reason that we are still kept alive?

 

I am speaking for the Holy Union (through the Holy Blood and the Holy Body of the Christ). For that massive weapon that God has given to man. The one that strengthens the Christian. "With fear, faith and love come". Do you receive the Holy Blood and Body of the Christ my friend? There is no bigger weapon than that. With the Holy Union the Christian becomes a lion, the daemon is trembling and runs away, the passions are reduced, the need for a "fight"  is exacerbated. With that huge present, the man is refreshed, becomes brand new, he gains a remarkable patience and hope. The cruel heart is softened! With the Holy Union we are filled up with light, we receive the God into us!!! Don't stay away from the Holy Union my friend! Go, prepare, confess your sins to your Spirtual Father, cry for your sins, change your life, pray with holy fear, faith and hope and then go  and receive the Holy Blood and Body of Jesus Christ.

Μη πιάνεις κουβέντα μαζί τους

Ένας μοναχός ρώτησε το Γέροντά του:

-Τι να κάνω; ο λογισμός μου είναι πάντοτε στην πορνεία και δε μ'αφήνει να αναπαυτώ και θλίβεται η ψυχή μου...

Και ο Γέροντας απάντησε:

-Όταν οι δαίμονες σπείρουν τους λογισμούς, μη συνομιλήσεις μ'αυτούς. Γιατί έργο των εχθρών είναι να βάζουν πάντα στο νου μας τέτοιες σκέψεις. Όμως, δε μπορούν να μας αναγκάσουν. Δικό σου έργο είναι να δεχτείς ή να μη δεχτείς τους πονηρούς λογισμούς. 

Όταν, λοιπόν, έρχονται οι λογισμοί, μην αρχίσεις να μιλάς σ'αυτούς, αλλά γονάτισε και πες: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. Και σύντομα θα δεις τους λογισμούς να λιώνουν όπως το κερί μπροστά στη φωτιά.

Απ'το γεροντικό...

Don't speak to them.

A monk asked his spiritual Father. "What to do? My thoughts are always at prostitution and I cannot calm, my soul is so sad"... And his spiritual Father replied: "When the daemons throw such thoughts, never talk to them. Because their plan is to throw such thoughts. But they cannot force us . It is your choice to accept them or not. When the thoughts are coming, don't talk to them, but say to Him: My Lord Jesus Christ show mercy. And you will see that those thoughts will melt like a candle in front of the fire". 

Βγες παραπάνω!

Καλημέρα φίλη, καλημέρα φίλε.

Άλλη μια μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Σίγουρα θα'χεις πολλά να κάνεις. Δουλειές, υποχρεώσεις, προθεσμίες. Να'σαι -ό,τι και να γίνει- προετοιμασμένος! Γιατί υπάρχει περίπτωση να βιώσεις κάτι άσχημο. Κάποια μεγάλη δυσκολία. Κάποιο απρόοπτο συμβάν. 

Άκουσα σε μια ομιλία ότι ο Χριστός πάνω στο Σταυρό αισθάνθηκε την απόλυτη εγκατάλειψη, την απόλυτη μοναξιά. Ο Χριστός!

Οπότε, ας μην παραπονεθούμε σήμερα. Ας μην αφήσουμε την καρδιά μας να απελπιστεί. Ας κοιτάξω μέσα μου. Ας προσευχηθώ να κάνω το βήμα παραπάνω. Ας αποδράσω απ'τη δυσκολία, απ'την απελπισία, απ'τα εμπόδια. όχι μαγικά όμως!

Αυτό προϋποθέτει μια καρδιά δοτική. Δεκτική στην αγάπη του Θεού. Θερμή προς προσευχή...

Απόδρασε φίλη και φίλε! Απόδρασε και σήμερα με την προσευχή!

Go higher!

Good morning my friend. A new day has started I am sure there are a lot of things to do. Works, responsibilities, deadlines. Be prepared for everything. Because there is a chance of   having a bad experience. Perhaps a difficulty. An unexpected incident may arise. I heard to a speech that the Christ upon the cross felt the total abandonment. Let's not live our heart to become desperate. Lets look into us. Lets pray to make a further step. Lets escape from the difficulty. Lets be acceptable to the love of the God. Escape my friend. Escape by praying. 

Το ραδιόφωνο

Έχουμε επί παραδείγματι ένα ραδιόφωνο. Όταν έχουμε στραμμένη την κεραία του στο σημείο 1, ας πούμε, όπου βρίσκονται οι πιο πολλοί πομποί, τότε ακούγεται η εκπομπή καλύτερα. Στο σημείο 2 δεν έχει τόσους πολλούς πομπούς και ακούγεται κάπως λιγότερο. Στο σημείο 3 δεν ακούγεται καθόλου καλά.

Το ίδιο γίνεται και στην επικοινωνία με το θείον. Όταν η ψυχή είναι στραμμένη στο 1, η επικοινωνία γίνεται πολύ καλά. Αυτό οφείλεται βέβαια σε δύο βασικές προϋποθέσεις, στην αγάπη και στην ταπείνωση. Με τις προϋποθέσεις αυτές, η ψυχή επικοινωνεί με το Θεό, ακούει τη φωνή Του, δέχεται το λόγο Του, παίρνει δύναμη και χάρη θεϊκή και μεταμορφώνεται. Στρέφεται στο Θεό με απαλό τρόπο και κατανύσσεται. Όταν υπάρχει λιγότερη αγάπη και ταπείνωση -σημείο 2- επικοινωνούμε λιγότερο καλά με το θείον. Όταν πα΄ρει η ψυχή τη θέση 3, δε γίνεται καθόλου καλή επικοινωνία, διότι είναι γεμάτη από πάθη, μίση, εχθρότητες και δε μπορεί να ανέλθει.

Για να έλθει ο Χριστός μέσα μας πρέπει η καρδιά μας να είναι καθαρή.

(απόσπασμα απ'το βιβλίο του γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, "Βίος και Λόγοι", εκδ. Χρυσοπηγής)

The radio

We have for instance a radio. When the antenna is facing point one, where the frequency is better, then the show is listened better. At point two the frequency is not that good, and the radio show is not listened with the best quality. At point 3 is not listened at all.

 

This is exaclty the same with the communication with the God. When the soul is turned at point 1, the contact is perfect. This is because the two criteria are fulfilled: that of love and that of diffidence. With those criteria in place, the soul communicates with the God, and listens to His voice. The soul accepts His words, it takes power and is transformed. It looks at the God softly and gains happiness. When there is fewer love and diffidence - point 2 - the communication appears to become rather problematic. When the soul takes the 3rd place then the communication is almost absent, because the soul is full of passions and so the soul cannot rise.

 

If we want the God to visit our inside world  we should have a clean heart.

 

Monk Porfyrius

Pray

Please, pray for our brother who passed away today... His name is Nick. May God rest his soul and bring courage and strenght to his wife and children...

Προσευχηθείτε

Παρακαλώ, προσευχηθείτε για έναν αδερφό μας που κοιμήθηκε... Το όνομά του Νικόλαος. Ο Θεός να τον αναπαύσει και να δίνει δύναμη και κουράγιο στη σύζυγο και τα παιδιά του...

Αυτό είναι αγάπη!

Λέει πάλι στον Ευεργετινό, ήταν ένας μοναχός που είχε το χαρακτηριστικό ό,τι του ζητούσες για εξυπηρέτηση, πάντα σε βοηθούσε. Οτιδήποτε. Δηλαδή του'λεγες: "Θέλω να με βοηθήσεις να μετακινήσω λίγο το κρεβάτι στο δωμάτιό μου, γιατί δε μπορώ μόνος μου". "Ερχομαι, πάμε"! 'Αλλος του έλεγε: "Θέλω να με βοηθήσεις να πάμε γι'αυτή τη δουλειά". 'Ερχομαι εγώ να σε βοηθήσω". Άλλος: "Έλα λίγο στον κήπο. Ν΄'ανοίξω κάτι αυλάκια θέλω, να τα ποτίσω". "Θα'ρθω" τους έλεγε. Συνέχεια. Ό,τι του λέγανε, το έκανε. Διακονία, θυσία, αγάπη. Αυτό είναι χριστιανισμός. 

(απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου" εκδ. Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα)

That is love

It says somewhere at Evergetinos, that a monk had the following characteristic, whatever you asked him for a service, he always wanted to help. If you told him "I would like to remove my bed but I cannot do it alone, he said I am coming, let's go!". Someone else asked " I would like your help for that activity", " I am coming to help you". Someone: "Come to the garden for a while, I would like to dig..." "I will come" he used to say. Continuously. Sacrifice, Love. That is christianity. 

From the book of Andreas Konanos

Δυνάμωσε!

Όσο δυναμώνουν οι δυσκολίες

    τόσο θα δυναμώνουμε και μεις την προσπάθεια.

Όσο νιώθεις τα πάντα να χάνονται

    τόσο να προστρέχεις στα μυστήρια της Εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας με πίστη.


Τόσο να γραπώνεσαι γερά απ'το Σταυρό του Χριστού.
Εκεί ν'αφήνεις το δάκρυ σου, τον ιδρώτα σου, τον κόπο σου. Εκεί να στρέφεις το βλέμμα σου.

Empower your self!

As the difficulties get stronger

equally we will get stronger during our attempt

when you feel that everything is lost 

then rush for the mystery of Confession and for the Holy Blood and Body of Christ. 

Τhen grasp tightly the Cross of the Christ with faith 

Με απλοχεριά

Διάβασα πριν μερικές μέρες ένα απόσπασμα απ'την Καινή Διαθήκη, απ'την επιστολή του Ιακώβου που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση. Σας το παραθέτω όπως ακριβώς το έχει η μεταφρασμένη μου Καινή Διαθήκη:

"...Αν κάποιος από σας υστερεί σε σοφία, ας τη ζητήσει απ'το Θεό και αυτός θα του τη δώσει. Γιατί ο Θεός δίνει σε όλους με απλοχεριά και χωρίς να περιφρονεί κανένα. Ό,τι όμως ζητάτε, να το ζητάτε με πίστη και να μην έχετε αμφιβολίες. Γιατί όποιος αμφιβάλλει, μοιάζει με το κύμα της θάλασσας, που το παρασέρνει ο άνεμος και το πηγαίνει εδώ και εκεί. Να μην ελπίζει ότι θα πάρει κάτι από τον Κύριο ένας τέτοιος άνθρωπος, δίγνωμος και άστατος σε όλες του τις ενέργειες..."

With generosity

Ι read a few days ago a passage from the Holy Bible, from Jacobs letter which made me an impression. I would like to share it with you... "... If someone of you lacks wisdom, lets ask from the God to provide him. Because the God gives to everyone without ignoring anyone. Whatever you ask, ask it with faith and no doubts. Because the one who doubts, seems like the wave of the sea that the wind hits here and there. Nobody should hope that he will receive something from the Lord if he is doubting and anxious at his actions". 

(We thank C.C. for all the translations!!)

Ο σκουπιδιάρης της αγάπης

Τον ξέρετε τον Δ.Σ.; Ασφαλώς όχι! Επειδή δεν είναι ούτε ηθοποιός ούτε τραγουδιστής ούτε πολιτικός ούτε ποδοσφαιριστής. Τι είναι ο Δ.Σ.; Μας το λέει ο ίδιος: 

"Είμαι αγράμματος. Δεν πήγα ούτε στο δημοτικό. Την υπογραφή μου ξέρω μονάχα να βάζω. Αλλά πάλι, αν ήμουνα γραμματισμένος, ίσως σκεφτόμουνα διαφορετικά και δε θα'δινα τα λεφτά". 

Ποια λεφτά; Ο Δ.Σ. -σκουπιδιάρης στο επάγγελμα- βρήκε 520000δρχ και τις παρέδωσε χωρίς δεύτερη κουβάντα. Μια άλλη χρονιά βρήκε 88000δρχ και τις έδωσε πάλι. Μια άλλη φορά ένα εκατομμύριο σε μια μαύρη τσάντα στο Λιανοκλάδι και τα παρέδωσε στην αστυνομία. Το σύνθημά του είναι: "φτωχός αλλά τίμιος". Το σπουδαίο είναι ότι όχι μόνο επιστρέφει τα χρήματα, αλλά μολονότι φτωχός δεν δέχεται ούτε την νόμιμη αμοιβή. 

Κάποιος, όταν έμαθε την τιμιότητά του, του προσέφερε ένα φάκελο με 20000δρχ. Μόλις τα είδε, είπε ότι έπρεπε να δοθούν σε ορφανοτροφείο. Σημειώστε ότι ο Δ.Σ. είναι παντρεμένος και με παιδιά. Σπάνια παραδείγματα είναι αυτά μέσα σε μια κοινωνία που έχει θεοποιήσει το χρήμα.

Η αξία του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ'το επάγγελμα. Μπορεί ένας, λόγω του επαγγέλματός του να είναι πολύ χαμηλά από κοινωνικής πλευράς. Ωστόσο, από ηθικής βρίσκεται στην κορυφή της λίστας και ανώτερος από πολλούς γραμματισμένους και δασκάλους της ηθικής. Πρέπει να μάθουμε ποιος είναι. Ονομάζεται Δημήτρης Στέφης.

(απ'το βιβλίο του Ιωσήφ Αγαπητού "200 σ'αγαπώ" εκδ. Φωτοδότες)

The Dustman of Love

Do you know D.S. ? Of course not! Because he is not an actor neither singer nether politician neither soccer palyer. Who is D.S? He says that himself: "I am an illiterate man. I have never attended the elementary school. I just know how to sign. But again if I was literate I may not offer money". What money? D.S. who is a dustman found 52.000 drachmas and gave them without second thought. Another year found 88.000 drachmas and he gave them again. One other time found one million in a black bag at Lianokladi, and gave them to police. His slogan is "poor but honest. What is nice is not only that he returns the money but also that he never accepted a reward for his kind act. When he received a reward he gave them for the unprotected children Please note that D.S is a married man with children. It may because of his profession to be seen as being at the low level of society but in reality he is at the top scale in terms of morality. We need to find out his name. His name is Demetris Stefis. 

Ν'αγαπάς

Θέλει καρδιά ν’ αγαπάς…

Θέλει να ξυπνάς το πρωί και να λες στο γείτονα ένα καλημέρα.

Να βοηθάς τη γιαγιά στο δρόμο.

Να χαϊδεύεις τα μαλλιά στο κλαψιάρικο παιδάκι που θα περάσει…

Να δίνεις κάτι στο φτωχό που ζητιανεύει.

Να κάνεις μια επίσκεψη στο νοσοκομείο.

Να χειροκροτάς με τη καρδιά σου σε μια παιδική γιορτή.

Να μοιράζεσαι με γνωστούς και φίλους ένα χαρούμενο γεγονός.

Να καθησυχάζεις τον αδελφό σου σε μια δύσκολη στιγμή.

Να παρηγοράς κάποιον σε μια άσχημη περίσταση.

Να δείχνεις κατανόηση για την κατάσταση κάποιου.

Να δικαιολογείς τις ενέργειες των άλλων.

Να αναγνωρίζεις την αξία του «αντιπάλου».

Να κάνεις πίσω σε μια διαφωνία…

Να προσεύχεσαι για όσους σε πίκραναν.

Να προσεύχεσαι για όσους σε αδίκησαν.

Να προσεύχεσαι για όσους πίκρανες.

Να προσεύχεσαι για όσους αδίκησες.

Να προσεύχεσαι ν’ αγαπάς… ν’ αγαπάς με τη καρδιά σου…

Ν’ αγαπάς… για να φέρεις κάποιον κοντά Του… Αρκεί να πονάς τον πόνο των άλλων, να χαίρεσαι τη χαρά των άλλων, να κλαις το κλάμα των άλλων, να γελάς το γέλιο των άλλων …

Αρκεί να λες ευχαριστώ… Αρκεί να ζεις για το Χριστό…

Ν’ αγαπάς… ν’ αγαπάς για να ζεις..

(Ευχαριστούμε πολύ το φίλο που μας το έστειλε!)

Love me

You need heart to love... You need to wake up in the morning and say to the neighbour a goodmorning. To help an old woman in the street. To touch with love the hair of the child that is crying... To give something to the poor who is begging. To make a visit to a hospital. To clap with full feelings at a children's festival. To share with relatives and friends a happy incidenct. To calm down someone who is at difficulties. To show understanding for someone else's situations. To recognise the quality of your 'rival'. To step back to a disagreement... To pray for all those you bittered. To pray for those who bittered you. To pray to love... to love with your heart... To love... to bring someone near Him... Just feel pain with the pain of others. feel happiness with the happiness of others, cry with the tears of others, laugh with the laughing of others.. Just say thank you.. Just live for the Christ... Love. Love to live..

Δραστηριοποιήσου!

Πολλές φορές αναγνωρίζουμε, φίλε/η, πως υπάρχει δίπλα μας και γύρω μας πόνος. Βλέπουμε τη δυσκολία του γείτονα, τα προβλήματα συγγενών μας, τις αναποδιές που περνάει ένας συνεργάτης μας στη δουλειά. Αλλά, αν δεν ζήσουμε οι ίδιοι μια δυσκολία, δύσκολα μπορούμε να καταλάβουμε ακριβώς το μέγεθός της...

Η καθημερινότητα μάς αποκοιμίζει και μάς απονεκρώνει. Αλλά ας θυμόμαστε δυνατά μέσα στην καρδιά μας την εντολή του Χριστού για αγάπη! Αγάπη στο Θεό και στο συνάνθρωπο. Και ας μην περιμένουμε να μας χτυπήσει την πόρτα ο πόνος για να συμπονέσουμε. Ας μην περιμένουμε να έρθει η δυσκολία για να συμπαρασταθούμε.

Ας ενεργοποιήσουμε αυτή τη μεγάλη δυνατότητα της αγάπης μέσα μας και ας δραστηριοποιηθούμε! Εθελοντικά. Αν σηκώσουμε το βλέμμα μας και σπεύσουμε να βοηθήσουμε τους γύρω μας όπως μπορούμε, έτσι θα σηκώσει και ο Χριστός το βλέμμα Του και θα μας ευλογεί την κάθε μας μέρα.

Καλημέρα σε όλους.

Activate yourself!

Many times we recognise, my dear friend that around us and next to us, there is much pain. We see the difficulty of our neighbor, the difficulties of our relatives, the difficulties that a partner in job faces. But if we don't face a difficulty ourselves, we will hardly understand its height....  

Daily routine makes us with no sensations. But always let's remember the rule of the Christ for Love! Love to the God and Love to the brother. We should never wait  for the pain in order to feel sympathy for someone. Let's not wait for the difficulty to come to support someone. 

Lets switch on that big capacity of love and lets activate ourselves! Voluntarily. If we raise our vision and rush to help anyone in need, in the same way the Christ will raise His vision to bless us everyday. 

Goodmorning everyone!

Father Tychon and the thief

Once upon a time, someone has sent to Father Tychon a cheque from America. When Father Tychon took the cheque from the post office, a man was won by the temptation of stealing. At that night he went to the place of Father Tychon in order to steal him. He was thinking that apart from the cheque he would found other extra money. But he didn't know that Father Tychon has already spent his money in order to buy breads for the poor. After forcing Father Tychon with a rope, he did realise that indeed he didn't have any money and he decided to leave. Father Tychon told him: "God may forgive you". This man left and  he went to another monk  for the same purpose; to steal him. At that point he was arrested by the police and he confessed that he also went at Father Tychon before. The policeman went to Father Tychon and asked him to give any information, because the thief would be prosecuted. Father Tychon became sad and was telling to the policeman: "I have forgiven him with all my soul". Father, the policeman said, here there is no forgiveness, come with me because I follow orders. Finally the Judge let Father Tychon to go because he was crying like a small child; for Father Tychon was fearing that he would become the reason for the punishment of the thief. When Father Tychon remembered this incident he used to say: "people don't know the "God may forgive you". 

Ο παπα-Τύχων και ο ληστής

Κάποτε του είχε στείλει κάποιος από την Αμερική μια επιταγή. Την ώρα όμως που την έπαιρνε ο Γέροντας από το Ταχυδρομείο, τον είδε ένας κοσμικός και νικήθηκε από τον πειρασμό της φιλαργυρίας. Πήγε λοιπόν την νύχτα στο Κελλί τουΓέροντα, για να τον ληστέψη, με τον λογισμό ότι θα έβρισκε και άλλα χρήματα, χωρίς να ξέρη ότι και εκείνα πού είχε πάρει ο Γέροντας τα είχε δώσει την ίδια ώρα στον κυρ - Θόδωρο, για να πάρη ψωμιά για τους φτωχούς. Αφού τον βασάνισε αρκετά τον Γέροντα - τον έσφιγγε με ένα σχοινί στον λαιμό του - διεπίστωσε ότι πράγματι δεν είχε χρήματα και ξεκίνησε να φυγή. Ο παπα-Τύχων του είπε: "Θεός σγχωρέσοι, παιδί μου". 

Ό κακοποιός αυτός άνθρωπος πήγε και σε άλλον Γέροντα με τον ίδιο σκοπό,αλλά εκεί τον έπιασε ή Αστυνομία, και ομολόγησε μόνος του ότι είχε πάει και στον Παπα - Τύχωνα. Ό Αστυνόμος έστειλε χωροφύλακα και ζήτησε τον Γέροντα για ανάκριση, επειδή θα γινόταν η δίκη του κλέφτη. Ό Γέροντας στενοχωρέθηκε γι' αυτό και έλεγε στον χωροφύλακα: "Παιδί μου, εγώ τον συγχώρεσα με όλη την καρδιά μου τον κλέφτη".

Εκείνος όμως δεν έδινε καθόλου σημασία στα λόγια του Γέροντα, γιατί εκτελούσε ανώτερη διαταγή, και τον τραβούσε και του έλεγε

Τρέλα!

...Στο "Μετά φόβου Θεού" πολλοί πατέρες κοινώνησαν. Έβαλα κι εγώ μετάνοια και μετέλαβα. Από τη στιγμή που μετέλαβα, μου ήλθε μια χαρά υπερβολική, ένας ενθουσιασμός. Μετά την ακολουθία έφυγα στο δάσος μόνος μου, γεμάτος χαρά και αγαλλίαση. Τρέλα! Νοερώς έλεγα την Ευχαριστία πηγαίνοντας για την Καλύβα. Με πάθος έτρεχα μες στο δάσος, πηδούσα απ'τη χαρά μου, άνοιγα σ'έκταση τα χέρια μ'ενθουσιασμό, δυνατά και φώναζα: "Δόξα Σοι ο Θεοοοός! Δόξα Σοι ο Θεοοοός!" Ναι, τα χέρια μου μείνανε ξερά, γίνανε κόκκαλο, ξύλο κι ανοιγμένα ίσια σχημάτιζαν με το σώμα μου σταυρό. Δηλαδή, αν με έβλεπες απ'το πίσω μέρος, θα έβλεπες ένα σταυρό. Το κεφάλι μου σηκωμένο προς τον ουρανό, το στέρνο ετέντωνε με τα χέρια να φύγει για τον ουρανό. Το μέρος που είναι η καρδιά επήγαινε να πετάξει. Αυτό που σας λέω είναι αλήθεια, το είχα πάθει.Πόση ώρα ήμουν σ'αυτή την κατάσταση δεν ξέρω. Όταν συνήλθα, έτσι όπως ήμουν, κατέβασα τα χεράκια μου και σιωπηλός με δάκρυα προχώρησα πάλι με βρεγμένα τα μάτια μου.

απ'το βιβλίο "Βίος και Λόγοι" του γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, εκδ. Χρυσοπηγής

Madness!

When the priest said "With Fear of the God" many monks received the Holy Body and the Holy Blood of the God. I received it also. From that time, I felt so happy and so excited After the liturgy I left the forest alone, full of joy and piece. I was running with passion in the forest, I was jumping from my happiness. I was opening my arms and I was saying loudly "Glory to the God". My arms remained opened and they shaped the symbol of the Cross. If you saw me from behind you woud see a cross. My head headed to the sky, my breast was stretching with the arms to leave for the sky My heart was ready to fly What I am telling you is my true experience. For how long I was in that state I dont know When I "came back" to myself I brought my arms down and I moved silent with my eyes filled with tears. 

Monk Porfyrius

Κοίταξες στον ουρανό σήμερα;

Κοίταξες ψηλά στον ουρανό σήμερα; Άραγε τι μέρα θα μας ξημερώσει... Θα'ναι δύσκολη; Θα'ναι εύκολη; Πες μια προσευχή της καρδιάς και ξεκίνα με πίστη. Κάνε όποια εργασία έχεις, φρόντισε τους δικούς σου ανθρώπους, ποτέ σου όμως μην ξεχνάς...

Αυτή η ζωή ΔΕΝ είναι η αληθινή. Δεν είναι η πραγματική. Έχουμε μια άλλη πατρίδα ετοιμασμένη απ'το Θεό. Τη μόνιμη πατρίδα τ'ουρανού.

Γι'αυτή την πατρίδα να κάνεις όνειρα. Πώς λέει ο απόστολος Παύλος: "Γιατί δεν έχουμε εδώ μόνιμη πολιτεία,αλλά λαχταρούμε τη μελλοντική". Γι'αυτή την πατρίδα να ετοιμάζεσαι απ'αυτή τη ζωή. Για εκείνη την όμορφη πατρίδα να υπομένεις κάθε δυσκολία με θάρρος, υπομονή και πίστη. Όλοι μας είμαστε ταξιδιώτες εδώ... Ταξιδεύουμε και δοκιμαζόμαστε. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Ξέρει ο Θεός πόσο αντέχουμε  ο καθένας και ανάλογα μάς δοκιμάζει...

Εύχομαι να δυναμώνεις, εύχομαι να ελπίζεις, εύχομαι να μη χάνεις το θάρρος και τη πίστη σου. Ώστε μια μέρα όλοι να μπορέσουμε να αισθανθούμε την ένωση μαζί Του... Στην άλλη πατρίδα μας. Τη μόνιμη...

Did you see the sky today?

Did you see the sky today? I am wondering what kind of day will be... Will it be a hard one? will it be an easy one? Pray from the deepness of your heart and go on with faith. Make your work, care your people but never forget.. That life is NOT the true one. It is not the real one. We have another land prepared from the God. The permanent land of the sky. For that land, make dreams. As Apostle Pavlos says "Because we don't have here a permanent land but we wish the one in future".For that country to prepare now. For that country to sustain every difficulty with courage patience and faith. We are all of us, travelers... We are travelling and experiencing difficulties. Other more or less. The God know how much we can sustain and He decides accordingly...

I wish to become stronger, I wish to hope, I wish not to lose your courage and faith And then we will be able to feel the union with Him. In that other land. The permanent...

Τόλμησέ το!

Όσο περισσότερο βγαίνεις απ'τον εαυτό σου τόσο περισσότερο πλησιάζεις το Θεό. Ξεκίνα να βαδίζεις προς το Χριστό και θα νιώσεις μια γλύκα μέσα στην καρδιά σου. Ξεκίνα ν'απλώνεις το χέρι σου προς το μέρος του και θ'αρχίσεις να ζεις. Να ζεις αληθινά.

Μη μένεις στο πρόβλημα ή στα προβλήματά σου. Ξέρεις πόσος πόνος υπάρχει γύρω σου; Αν πάψεις να θεωρείς τον εαυτό σου κέντρο του σύμπαντος (αχ, πόσο εγωισμό κρύβουμε...), τότε όλο το σύμπαν θα σε θεωρεί υποψήφιο για τη βασιλεία Του, για την ένωση μαζί Του. 

Το μόνο που σου χρειάζεται είναι να το τολμήσεις! Να τολμήσεις να κάνεις την αρχή! Έτσι δεν έλεγαν και οι αρχαίοι; Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός; Ε, λοιπόν, τόλμησε να κάνεις την αρχή! Είσαι έτοιμος;

Do it!

As much as you leave yourself then  you approach more and more the God. Start to walk towards the Christ and you will feel something sweet in your hand. Start to give your hand towards Him and you will start to live. To live truly. Don't think your problems. Do yo know how much pain is shared between those next to you? If you stop to consider your self the centre of the world then, all the world will consider you as a serious candidate for His Kingdom. The only you need is to go ahead! To make the beginning! Isn't that the ancient people said? "The start is the halfway for the whole". Come on, do that beginning? Are you ready?

Εσύ τι θα κάνεις;

'Οταν έρχονται οι αντιξοότητες δεν πρέπει να απελπίζεσαι ολοτελώς. Πότε να μην κρίνεις βάσει των πρώτων εντυπώσεων, ούτε να αφήσεις τον ευατό σου να καταβάλλεται τόσο απο την λύπη όπου και αν αυτή προέρχεται., έστω και αν νομίζεις ότι δεν υπάρχει ελπίδα να βγεις απ'τον αποπνικτικό κλοιό της. Χωρίς αμφιβολία και σ' εσένα και σε όλους τους δούλους μου είναι πολύ πιο ωφέλιμη και βοηθητική για τη σωτηρία, η δοκιμασία με τα διάφορα παθήματα, παρά να έρχονται όλα σύμφωνα με τις επιθυμίες σας. 

Γνωρίζω και τις απόκρυφες σκέψεις σου. Γνωρίζω πόσο ωφέλιμο είναι να μένεις κάποτε χωρίς χαρά ώστε να μην πέσεις στην περηφάνια και τη φιλαυτία και να νομίσεις ότι είσαι καλύτερος από ότι στην πραγματικότητα. 'Οτι σου το έχω δώσει μπορώ και πάλι να σου το αφαιρέσω και να σου το ξαναδώσω κατα τη θέληση μου. 

Είναι για μένα τίποτε δύσκολο;  Είμαι εγώ σαν κάποιους που λένε λόγια και δεν τα εκτελούν; Που είναι η πίστη σου παιδί μου; Στάσου γενναίος και επέμεινε. Δείξου υπομονετικός και ισχυρός. 

Απο την Μίμηση του Χριστού

(Ευχαριστούμε το φίλο που μας το έστειλε!)

What are you going to do?

When bad situations arise you should not become desperate. Never judge according to the firs estimations, never leave yourself to be occupied by sadness from whatever source... even if you think that there is no hope to overcome that sadness. Undoubtedly living some difficult moments in your life will in effect be more beneficial  for you and for all My servants. 

I know even your hidden moments. I know how beneficial is to remain in some moments without pleasure in order not to think that you are the best. Whatever I gave you I can take it back and re-give it whenever I want. Is there anything difficult for me? Am I like those who say words and they never do the actions? Stand brave and insist. Show your self how patient and strong you are. 

Μια λέξη είναι η διαφορά

Κάπου διάβασα: «Θεέ μου δώσε μου τη γαλήνη, να δέχομαι τα πράγματα που δεν μπορώ ν’ αλλάξω∙ τη δύναμη ν’ αλλάζω τα πράγματα που μπορώ∙ και τη σοφία, να ξέρω τη διαφορά τους.» Σκέφτηκα ότι αυτά ειπώθηκαν από κάποιον τόσο ταπεινό που γι’ αυτόν ζωή σήμαινε παρουσία Θεού… Γιατί η αυτογνωσία που επιδιώκει θα επιτευχθεί μέσω της επιζητούμενης απ’ τον Κύριο σοφίας. Δεν ξέρω βέβαια αν στο τέλος θα μπορέσει να αποδεχτεί τα πράγματα που δεν μπορεί να αλλάξει, ούτε αν θ’ αλλάξει αυτά που μπορεί, ούτε αν θα λάβει τη σοφία που ζητά για να διακρίνει τη διαφορά τους. Αυτό που ξέρω είναι ότι αυτός ζει με τον Χριστό για τον Χριστό… Ενώ εγώ ζω με εμένα για ΕΜΕΝΑ… Μια λέξη είναι η διαφορά… Μόνο που αυτή η λέξη με καθηλώνει στα γήινα και απομακρύνει από κοντά μου τη θέα της αιώνιας ζωής. Κρίμα… Κρίμα για ΕΜΕΝΑ…

(Ευχαριστούμε το φίλο που μας το έστειλε!)

A word makes the difference..

Somewhere I read: <>. I though that all the above were said from someone who is so modest and for whose life means the presence of the God... Because the self-understanding that he achieves will happen only through the wanted from Lord wisdom. I don't know, if at the end he will be able to accept all the things that he cannot change, neither whether he will change all those he can, nor if he will receive the wisdom he asks so as to able to see clearly their difference. What I know is that the he lives with the Christ for the Christ... But I live with ME... A word makes the difference... But this word forces me to remain upon this land and keeps me away from the view of the endless life. That's so pity. So pity for ME...

Να πώς μάθαμε τι είναι αγάπη

Να πώς μάθαμε τι είναι αγάπη: Εκείνος πρόσφερε τη ζωή του για χάρη μας. Έτσι οφείλουμε κι εμείς να προσφέρουμε τη ζωή μας για χάρη των αδερφών μας. 

Αλλά αν κάποιος που έχει τα πλούτη του κόσμου δει τον αδερφό του σε κατάσταση ανάγκης και δεν τον σπλαγχνιστεί, πώς ο άνθρωπος αυτός να έχει μέσα του αγάπη για το Θεό; 

Παιδιά μου, ας μην αγαπάμε με λόγια και ωραίες φράσεις, αλλά με έργα και αγάπη αληθινή.

(Α' Ιωάννου, κεφ.γ', στ.16-18)

This is how we learned what is love...

This is how we learned what is love: He offered his life four us . Therefore, we have to offer our life for the benefit of our brothers. But if someone who is the richest in the world but does not feel any sympathy for his brother who is in need, then how he can have into him love for the God?

My brothers, let's love with actions and true love and not with nice sentences and phrases. 

(from the Holy Bible)

Μια ψεύτικη φαντασία

Με μια ψεύτικη φαντασία οι δαίμονες μάς οδηγούν στο να αμαρτάνουμε. Και ο ίδιος ο Σατανάς με τον ίδιο τρόπο κατακρημνίστηκε από το ουράνιο ύψος ως αστραπή, επειδή έβαλε στη φαντασία του να γίνει ίσος με το Θεό.

Με τον ίδιο τρόπο χώρισε τον Αδάμ απ'τον Θεό παρουσιάζοντάς του την φαντασία, ότι θα γινόταν ίσος με το Θεό. Με τη φαντασία σχετική με τη φιλαργυρία και το κέρδος οδήγησε τον Ιούδα να παραδώσει τον Κύριο και Θεό μας. 

Με αυτό τον τρόπο μάς εξαπατά ο δόλιος εχθρός μας.

Αγίου Κασσιανού του Ρωμαίου

A false imagination

With a false imagination, the daemons lead us to sin. And the Daemon himself, with exactly the same way fall from the sky because he falsely thought that he could become equal with the God. Similarly he  divided Adam from the God by falsely presenting him the imagination, that he could become equal wit the God. With a false imagination in relation to  economic gain Judas betrayed the Lord. 

He deceives us in that way.

St.Kassianos

If you could approach Him at least for a little...

A couple of Germans, came and showed me a little box with wedding rings, and they were speaking German which I understood hardly. "We want", he said, "to bless the wedding rings". They didn't know that before I was  in the Holy Mountain and I don't know how they found me at the airport. "Are you orthodox"? He said no, does it matter? We want you just to bless the wedding rings. I said "Well I will bless them". And I did that and they said thank you to me very vividly. And I say to myself " I was in the Holy Mountain for a visit, I was so moved from the whole experience, I go to the airport and sit and while I wanted to be with myself and to think all the nice things I saw and felt in the Holy Mountain, someone approached me and want a blessing". He said to me, today we have our 50th ceremony of our wedding and we want you to bless the rings. At that time I felt that if you really approach the God for a while, then all the others when you return will want to approach you, without your intention. Just because you are a man of the Christ, even if that is just for a while. 

Έστω λίγο να Τον πλησιάσεις...

Ήρθε ένα ζευγάρι Γερμανών, στο άσχετο, και με βρήκαν και μου έβγαλαν ένα κουτάκι με βέρες και μου έλεγαν στα Γερμανικά κάτι, μισο-καταλάβαινα ελάχιστα. "Θέλουμε", λέει, "να μας ευλογήσετε τις βέρες". Με είδαν που βγήκα απ'το Άγιον Όρος; Δεν ήξεραν ότι βγήκα απ'το Άγιον Όρος και δεν ξέρω γιατί, με βρήκαν στο αεροδρόμιο. Λέω: "Είστε ορθόδοξοι;" Λέει: "Όχι. Πειράζει; Θέλουμε να μας ευλογήσεις. Είναι κακό να μας ευλογήσεις τις βέρες;". "Να σας ευλογήσω". Και τους ευλόγησα τις βέρες και με χαιρέτισαν με πολλή αγάπη.

Και λέω: "Βρε παιδί μου, κοίτα να δεις. Φεύγω απ'το Άγιον Όρος συγκινημένος, πάω στο αεροδρόμιο και κάθομαι. Και, ενώ θέλω να κλειστώ στον εαυτό μου και να σκεφτώ όλα αυτά τα ωραία που έζησα, κάποιος ξαφνικά σαν να τον τράβηξε κάτι, ήρθε κοντά μου και μου ζητά ευλογία". Μου λέει: "Έχουμε πενήντα χρόνια γάμου-επέτειο και θέλουμε να μας ευλογήσετε εσείς".

Βγήκα απ'το Άγιον Όρος και αμέσως ήρθε κάποιος κοντά μου να μου ζητήσει ευλογία. Εγώ που το αισθάνθηκα στην ψυχή μου αυτό, έτσι το πήρα: όταν πραγματικά πας κοντά στον Θεό, έστω λίγο να Τον ακουμπήσεις, μετά οι άλλοι, όταν γυρίσεις, θέλουν κι αυτοί να σε πλησιάσουν χωρίς να το επιδιώξεις. Χωρίς να το θέλεις. Μόνο και μόν επειδή είσαι άνθρωπος του Θεού, έστω και λίγο.

(απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου", εκδ.Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα)

Δύσκολη η αριθμητική

Πόσες είναι οι φορές που πραγματικά ένιωσες απελπισμένος και έλεγες «μέχρι εδώ… δεν πάει άλλο»; Πόσες φορές ένιωσες την απουσία του Θεού; Πόσες φορές ξεστόμισες με πίκρα «γιατί Θεέ μου, γιατί σε μένα;» Πόσες φορές δείλιασες εμπρός στο φόβο της κοροϊδίας; Πόσες φορές δυσανασχέτησες για την τυχόν ανέχειά σου ή υπέκυψες στον άκρατο υλισμό σου; Πόσες φορές παρασύρθηκες στο βούρκο της «εφήμερης» αμαρτίας; Πόσες; Πόσες; Ειλικρινά κάθισες ποτέ να τις μετρήσεις; Όχι; Τότε τι σόι μετάνοια επιδιώκεις, ποια αγιοσύνη επιζητείς, ποιο παράδεισο ποθείς; Όταν καθίσεις και τις μετρήσεις, αναλογίσου πως κάθε φορά που εσύ απελπιζόσουν με τα μαθήματά σου, κάποιος άλλος προσευχόταν στο Θεό για το δικό του άνθρωπο που μόλις πέθανε. Κάθε φορά που είχες μια δυσκολία και «αισθανόσουν» την απουσία του Θεού, κάποιος άλλος, κλεισμένος σ’ ένα μοναστήρι, μιλούσε στο Θεό για σένα. Κάθε φορά που δείλιαζες μπρος απ’ τον φόβο της κοροϊδίας, κάποιος σύγχρονος άγιος Ευγένιος Ροντιόνωφ αποκεφαλιζόταν με το σταυρό στο στήθος. Κάθε φορά που δυσανασχετούσες για την ανέχειά σου, κάποιο αφρικανάκι ξεψυχούσε διψασμένο βάζοντας το σταυρό του. Κάθε φορά που σε παρέσερνε η αμαρτία, κάποιος δίπλα σου έκλαιε γοερά… Δύσκολη η αριθμητική αλλά ακόμη πιο δύσκολη η ανικανότητα μας να αισθανόμαστε την Αγάπη του Θεού και τη δύναμη που δίνει η πίστη κι αγάπη μας προς Αυτόν!

(Ευχαριστούμε πολύ το φίλο που μας το έστειλε!)

Counting is diffcult.

How many times you really felt desperate and you said <>? How many times you felt the absence of God? How many times you said with a grief << why my God, why to me>>? How many times you followed the path of sin? How many times? Did you honestly ever try to count them? No? Then how you are going to change your life, how you are going to reach heaven? If you ever count them please remember that every time you were disappointed for the forthcoming exams, someone else was praying for his person who has just passed away. Every time you felt coward from fear that the others will mock you for your faith, please remember Evgenios Rodionof  who has his head cut with a cross on his chest. Every time where you were "crying", a little african boy was losing his life making the symbol of the Cross.  Every time you were in the path of sin someone next to you was crying... Counting is difficult,  but even more difficult is our incapability to feel the love of the God and the power that the faith and love to Him gives.

Ο άγ.Ιωάννης ο Θεολόγος μας συμβουλεύει

Μην αγαπάτε τον κόσμο* μήτε όσα είναι του κόσμου. Αν κάποιος αγαπάει τον κόσμο δεν έχει μέσα του την αγάπη για τον Πατέρα. Γιατί όλα όσα είναι του κόσμου -οι αμαρτωλές επιθυμίες του εγώ, η λαχτάρα ν'αποχτήσουν ό,τι βλέπουν τα μάτια μας και η υπεροψία πως κατέχουμε γήινα αγαθά- δεν προέρχονται από τον Πατέρα αλλά από τον αμαρτωλό κόσμο.

Ο κόσμος, όμως, παρέρχεται και μαζί του όλα όσα επιθυμούν οι άνθρωποι να κατέχουν μέσα σ'αυτόν. Ενώ όποιος εκτελεί το θέλημα του Θεού θα ζήσει αιώνια...

(απ'την Καινή Διαθήκη, Α' Ιω κεφ.β', στ.15-17)

* σσ: δεν εννοεί τον κόσμο ως σύνολο ανθρώπων,αλλά ως τρόπο ζωής

The Saint John Theologos advise us

Don't love the world, or everything that belongs to the world. If someone loves the world it means that he has not into him the love for the Father. For everything that belong to the world. - the inappropriate desires, the wish to gain everything that our eyes see and our false view that we have human belongings - they are not flow from the Father but from the world who lives into the sins.  The world, however, goes and sometimes it extincts, and with it all those that people desire to possess within it. But who does obey the rules of the God will live forever...

Θαύμα του γέροντα Παϊσίου από τον τάφο του στην Σουρωτή

Μαρτυρία Ευαγγέλου Κ. από τη Θεσσαλονίκη : "Από τα δώδεκα μου χρόνια υπέφερα από δαιμόνιο. Η ζωή μου είχε γίνει μαρτύριο. Μετά τους εξορκισμούς που μου διαβάζανε αισθανόμουν σαν να με είχαν δείρει.

Το Α' Σάββατο των νηστειών, το έτος 1995, ο πνευματικός μου προγραμμάτισε να κάνουμε αγρυπνία στην Σουρωτή. Πριν ξεκινήσουμε, αισθάνθηκα άγριο πόλεμο. Σε όλη την αγρυπνία δεν αισθάνθηκα καθόλου νύστα. Ήμουν στο κέντρο της Εκκλησίας κάτω και γύρω-γύρω μοναχές. Τελείωσε η αγρυπνία και άρχισαν να διαβάζουν αγιασμό. Αγρίεψα πολύ. Με πήγαν να φιλήσω τα λέιψανα του...... Αγίου ΑρσενίουΉταν η πρώτη φορά, το λέω και ανατριχιάζω, που αισθάνθηκα και σωματικά κάψιμο. Στο τέλος γύρισα και είπα "Παΐ., Παΐ.". Με ρώτησε η Ηγουμένη : "Παΐσιος;" και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου. Τότε αγρίεψα πάρα πολύ, άρχισα να τσιρίζω, με πήγαν στον τάφο, και εκεί φώναξα τρεις φορές "Άγιος".Ενώ ήθελα και προσπαθούσα να φύγω με πιάσανε και με το ζόρι με ξαπλώσανε στον τάφο του Γέροντα ανάσκελα. Είδα τότε το γέροντα να ανασηκώνεται από τη μέση και πάνω σαν να ξυπνά από ύπνο, όχι σαν νεκρός. Ήταν ακριβώς ο ίδιος με τα γένια και τα ράσα του. Ήταν θέμα δευτερολέπτου. Με ακούμπησε με το χέρι του στο μέτωπο και την ίδια στιγμή είδα να βγαίνει μαύρος καπνός από το στόμα μου. Ηρέμησα παντελώς, αλλά ο σωματικός πόνος δεν έφυγε αμέσως. Κοιμήθηκα και από τον πόνο ξυπνούσα λέγοντας "Πονάω πολύ".Επί σαράντα μέρες όμως ένοιωθα μια τέτοια χαρά, που από την χαρά μου έκλαιγα. Ίσως να ήταν παράτολμο αυτό που είπα : "Θεέ μου, έστω και μια ολόκληρη ζωή να βασανίζομαι όπως πρώτα, φθάνει να αισθανθώ πάλι, έστω και για ένα λεπτό αυτή την χαρά".


(απ'το http://gero-paisios.blogspot.com/2010/09/blog-post.html)

Miracle from monk Paisios from his grave at the Souroti Monastery

Testimony of Mr. Evangelou from Thessaloniki: "Since I was 12 years old I suffered from daemon. My life became a torture. After the exorcisms I felt like I was seriously attacked"

The first Saturday of the Fasting, in 1995, my spiritual father, planned to attend a liturgy at night at Souroti.  Before we started,  I felt into me a wild war. During the night at the liturgy I didn't feel the need to sleep at all. I was at the centre of the church surrounded by female monks. The liturgy finished and they started reading "Blessing of the Water". At that time I got mad. They took me to kiss the "lipsana".... of Saint Arsenius! At that time, I felt to be bodily burnt! At the end I turned and said "Pai.. Pai". The leader of the female monks asked me: Do you mean Paisios? and I nodded positively. Then I was very upset and wild, I started yelling, they took me at his grave and there I shouted three time "Saint" "Saint". I wanted to leave but they forced me to lay on his grave. I then saw the monk Paisios to arise from the middle and above like he was just woke up, not like a dead. It was exactly the same with his clothes and beard. Everything happened in a second. He touched me with his hand and at that time I saw a black air to emit from my mouth. I then calmed down completely, but the pain of my body was still there. I slept and from the terrible pain I was waking up saying that "I suffer from pains too much". But for 40 days I was so happy that from my happiness I was crying. Maybe it was too far-fetched but I said: "My Lord, I don't mind to suffer again as before, but at least to feel again this happiness for even just a minute"! 

Αξίζει να προχωράς!

Καλημέρα αδερφέ/ή μου.

Σκεφτόμουν πως όσα προβλήματα και αν έχουμε αξίζει να προχωράμε στη ζωή. Να μη μένουμε στάσιμοι... Πρέπει να γίνουμε όπως το τραίνο!Το τραίνο δεν βλέπει το τέρμα αλλά μόνον ό,τι φαίνεται μπροστά του. Παρόλο που ακολουθεί τις σιδηρές γραμμές σε ανηφόρες, στροφές, ερήμους, άγρια μέρη και παρ'όλα αυτά προχωράει, έτσι να κάνουμε κι εμείς. 

Δε γνωρίζουμε τη συνέχεια, το τι θα συμβεί. Όμως, ας έχουμε ελπίδα και πίστη και υπομονή. Ας ακολουθούμε το θέλημά Του ακόμα και αν όλα φαίνονται εχθρικά, δύσκολα ή και ακατόρθωτα... Μόνο Εκείνος γνωρίζει το μέλλον μας και το τι είναι το καλύτερο για μας. 

Ας έχουμε την ελπίδα μας στο Χριστό και δε θα χάσουμε ποτέ!

It worths to move on...

Good morning my brother and sister,

I was thinking that despite the difficulties we may face in our life, it does worth to move on in life. No to be stuck at the same position... We have to become like the train! The train does not see the end but only what is in front of it. Despite that it moves through the lines to mountains, curves, deserts, wild places, it always moves. We have to do the same. 

We don't know what's next, what is going to happen. But, let's have hope, faith an patience. Lets follow His want even if everything seems hostile, difficult and insuperable... Only He knows our future and what is the better for us. 

Let's have our faith to Christ and we will never lose. 

Πώς προκαλούνται οι λογισμοί

Η αίσθηση, η μνήμη και η κράση του σώματος. Βαρύτεροι λογισμοί είναι εκείνοι που έρχονται από τη μνήμη. Συγκέντρωσε το νου σου και πρόσεχε τους λογισμούς σου. Όσους βρεις εμπαθείς, πολέμησέ τους. 

Ο Θεός θα μάς ζητήσει απολογία για τα λόγια, τα έργα και τους λογισμούς μας κατά την ημέρα της Κρίσης.

Οσίου Θαλασσίου του Λίβυου

How thoughts are generated?

Sensations, memory and the body.The thoughts that come from the memory, are the heaviest. Concentrate your mind and beware from your thoughts. Fight against all those bad thoughts, if you find them. 

The God will ask for our apology for our words, acts and thoughts at the day of Judgment. 

(We thank C.C. for all the translations he sends...)

Τι προσφέρει η Θεία Κοινωνία;

... Διότι το υψηλότατο αυτό μυστήριο γεννάει την σωτηρία της ψυχής και του σώματος, το φάρμακο κάθε πνευματικής νάρκης.
Θεραπεύει τις αμαρτίες, χαλιναγωγεί τα πάθη, διασκορπίζει τους πειρασμούς ή τους εξασθενεί, αυξάνει την Χάρη, πολλαπλασιάζει την αρετή, στερεώνει την πίστη, ενισχύει την ελπίδα, ζωογονεί και πλατύνει την αγάπη...

(απόσπασμα απ'το βιβλίο του Θωμά Κεμπήσιου, "Μίμησις του Χριστού")

What does Holy Communion offers

 ... Because this mystery which is the highest of all, generates both the salvation of soul and body which is the medicine of every intellectual and emotional suppression. It cures the sins, it reins the passions, it scatters the temptations or weakens them, it increases the Charm, it multiplies the power of virtue, it sets the foundations of faith, it strengthens the hope, it invigorates and widens the love…

 Quote by Thomas Kembisiou from the book "Acting like God".

Thanks to Elena from Cyprus who translated this passage!!

Τα θέλω όλα!

Τα θέλω όλα! Είναι κακό;

Όχι βέβαια! Μα, γι'αυτό πλαστήκαμε. Για να τα θέλουμε όλα! Να επιθυμούμε τα πάντα! Η ύπαρξή μας, η "φτιαξιά" μας είναι τέτοια που δεν ικανοποιείται με τα λίγα, με τα πρόχειρα, αλλά θέλει να φτάσει μακρυά. Όσο πιο μακρυά, όσο πιο πολλά, όσο πιο ψηλά γίνεται. 

Όμως, ο κίνδυνος ελλοχεύει! Αν χάσουμε το Θεό μας, αν η καρδιά μας πλέον δε νιώθει την ανάγκη να γλυκαίνεται απ'το Χριστό, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Τότε, δε θα θέλουμε να φτάσουμε ψηλά στη Βασιλεία του Θεού. Τότε, δε θα θέλουμε να μειώνουμε τα πάθη μας. Τότε, θα τα ζητάμε όλα με τρόπο ισοπεδωτικό, εγωιστικό. Η ματιά της ψυχής μας, θολωμένη απ'τα πάθη, θ'αρχίσει να πρόσκειται στα γήινα, στα πρόσκαιρα... Απροστάτευτοι, χωρίς πυξίδα ουράνια, θα μπερδευτούμε...

Προσπάθεια φίλε/η! Αυτό μας αρκεί! Κάνε τον αγώνα σου με πίστη και υπομονή.Και να θέλεις να βγεις νικητής! Γι'αυτό πλάστηκες!

I want everything. Is that bad?

I want everything. Is that bad? 

Of course not. That's why we were created. To want everything. To desire everything Our existence, our "made-up", is such that is not fulfilled with the few, with the rough, but want to reach far. As far, as much, as highest  it can.  But the danger is around! If we lose our God, if our heart does not have the need to be sweetened any longer  by the Christ, then the things will get worse. Then, we won't want to reach high to the Kingdom of the God. Then we won't want to reduce our passions. Then, we will ask everything in a devastating, selfish way. The sight of our soul, blind from the passions, will start to adapt  to things that are stick down to earth, to the temporary things. ... Unprotected, without any direction from above, we will get confused. 

Try hard my friend! That is enough! Try with faith and patience. And, always wish to become winner. That's why you have been created!