Αόρατη γωνιά: βλέμμα

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βλέμμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο απ’ τα λόγια…

Της θύμιζε κατά τις συνεδρίες τους εκείνο το ωραίο του Νίτσε: «Μ’ αρέσει εκείνος που η ψυχή του είναι πιο βαθιά απ’ την πληγή του».

Να δουλέψουμε με τις πληγές μας αλλά να μην τις γλείφουμε∙ κινδυνεύουμε να διαστρέψουμε τις ηδονές μας.

Η ψυχή είναι πανίσχυρη.

Μην κολλάς!

Μην κολλάς ούτε στην ψυχανάλυση, προορίζεται μονάχα για τις πληγές, για την ψυχή σου θα προχωρήσεις πιο πέρα, στην πνευματική περιπέτεια.

Για να σου δώσω να καταλάβεις, είναι σαν να πηγαίνεις σε έναν ορθοπεδικό γιατί έσπασες το πόδι σου.

Ο ορθοπεδικός θα σου γιατρέψει το κάταγμα, δε θα σου μάθει όμως ούτε να βαδίζεις, ούτε ποιο δρόμο θα περπατήσεις, ούτε πολύ περισσότερο τον προορισμό. Η ευθύνη σου είναι αμεταβίβαστη.

Αν κάτσεις εκεί να σου χαϊδεύουν, να σου κάνουν μασάζ στο σπασμένο πόδι σου, θα ατροφήσεις, θα μείνεις ακίνητη.

Ο δρόμος είναι αποκλειστικά δικός σου.

Πολύ δύσκολο αυτό αλλά τίποτα σαγηνευτικότερο. Ετοιμάσου να με εγκαταλείψεις πριν παραλύσεις στο ντιβάνι μου.

Να μην εμπιστεύεσαι με την πρώτη τα συναισθήματά σου,

Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Στο εδώ και στο τώρα της κάθε μας ανάσας!

Life begins at the end

of your comfort zone

Είναι αλήθεια πως πάντα θα ζητάμε το κάτι παραπάνω στη ζωή μας. Είναι το φτιάξιμό μας τέτοιο. Είναι η πνοή που μας έδωσε Εκείνος. Να θέλουμε πάντα το κάτι καλύτερο, το κάτι ομορφότερο. Να θέλουμε περισσότερα. Κι αυτό δεν είναι κακό. Όμως, την ίδια στιγμή, βουλιάζουμε -ασυναίσθητα στην αρχή ίσως- στην καθημερινότητά μας. Φτάνουμε, δηλαδή, σ'ένα σημείο όπου η κατάσταση "μας βολεύει".

Η μαγκιά είναι να θέλεις πάντα το ομορφότερο, αλλά να προσπαθείς γι'αυτό.

Να θες το αληθινότερο, αλλά να μη ντρέπεσαι να κοιτάξεις κατάματα τον εαυτό σου.

Να κυνηγάς το περισσότερο, αλλά όχι σε πράγματα που είναι εφήμερα και ψεύτικα.

Να ζητάς την περιπέτεια, αλλά στο βλέμμα σου να λάμπει ζωντανή η αποφασιστικότητα.

Να θες να πετάς, αλλά να πετάξεις από την ψυχή σου ό,τι την λερώνει.

Η καρδιά μας είναι πλασμένη για ν'ανασαίνει ελεύθερη. Χωρίς ζυγούς, χωρίς κακομοιριά, χωρίς ανούσια κι ηθικιστικά "πρέπει". Αλλά για να γίνουν όλ'αυτά, οφείλουμε να το επιζητούμε. Να το πιστέψουμε. Να κάνουμε κάθε μας μέρα μια νέα αρχή. Να κάνουμε το πρώτο βήμα! Στο εδώ και στο τώρα της κάθε μας ανάσας!

Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Τις αλήθειες που ζωγραφίζονται στα μάτια

(...) και κοίταξε αν τα μάτια θα σε πείσουν. Γιατί τίποτα δεν αγγίζει πιο αληθινά απ'τα μάτια. Στο βλέμμα μπορείς να βρεις τις απαντήσεις που ζητάς. Όχι στα λόγια. Τα λόγια μπορούν να χαθούν, να ξεχαστούν σαν παροδικό φύσημα τ'ανέμου.

Το βλέμμα, όμως, σπάνια λέει ψέματα.
Γιατί είναι το παράθυρο του ιερού της καρδιάς.
Κι η καρδιά καθρεφτίζεται ολοκάθαρα στο βλέμμα.
Στη ματιά. Στην όψη. Εκφράζεται τόσο αληθινά.

Πολλές φορές τα λόγια είναι αδέξια -δε μπορούν να εκφράσουν αυτά που η καρδιά εκρηκτικά ζει και νιώθει. Μυστήριο ανεξερεύνητο το πώς χωράει μέσα σ'ένα βλέμμα όλο το παλάτι της καρδιάς!

Αυτή ν'ακούς.
Να εμπιστεύεσαι.
Να φροντίζεις.
Ν'αγαπάς.

Μεγάλη Δευτέρα σήμερα. Μπήκαμε στην εβδομάδα των Παθών. Έλα. Έλα ν'ακολουθήσουμε μυστικά, ταπεινά, αθόρυβα τη πορεία του Χριστού. Του τόσο παρεξηγημένου στην εποχή μας.
Όπου να'ναι ξημερώνει. Ο ορίζοντας αρχίζει απαλά να φωτίζει. Μακάρι να γίνει το ίδιο και στις καρδιές μας... Μακάρι ν'αφήσουμε το θεϊκό του βλέμμα να σταλάξει λίγη Χάρη στις κρύες μας καρδιές. Για να γαληνέψουμε...