Αφέσου

  
Όταν ο Θεός και η «σωτηρία» σου, γίνονται άγχος και εμμονή, τότε δεν θα ζήσεις καμία πνευματική εμπειρία. Όταν κάτι αγχωτικά το περιμένεις απλά δεν συμβαίνει. Ό,τι κάτι εμμονικά το κυνηγάς, διαρκώς ξεφεύγει, έστω κι από αντίδραση. 

 Ο άγιος Πορφύριος έλεγε, να φοβάσαι την αντίδραση του κρυφού εαυτού σου. Το ποτάμι είτε χτυπιέσαι, είτε ηρεμείς, αργά η γρήγορα θα σε πάει στην θάλασσα. Εσύ απλά αφήσου στην ροή του. Μην κάνεις τίποτα, απλά προσπάθησε να αφεθείς. Έλα όμως που όλα θέλουμε να τα ελέγχουμε, ε τότε είναι που τα πάντα μας ξεφεύγουν…

π.Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

Ποιος να ευχαριστήσει ποιον;

Μου έπιασες και το χέρι και μου είπες "σ'ευχαριστώ που μ'άκουσες...".

Και όντως σε άκουσα σχεδόν δύο ώρες. 

Μα αν μ'άφηνες να σου πω κάτι πριν φύγεις θα ήταν... "εγώ σ'ευχαριστώ που για δύο ώρες μου εμπιστευόσουν τα βαθιά σου", γιατί τελικά τόση ώρα μπορεί εσύ να ξελάφρωνες από τα βάρη της ψυχής σου μα και γω κοινωνούσα την ψυχή σου, σε κοινωνούσα. Κοινωνούσα την αποτυχία σου, την αμαρτία σου, το σκοτάδι σου, μα και την μετάνοιά σου, την αρετή σου, το φως σου. 

Κοινωνούσα την αγωνία σου και τον πόθο σου για την σωτηρία σου.

--------------------------------

Πολλές φορές -το λέγω συχνά, μην με παρεξηγείτε- πιο πολύ εγώ ωφελούμαι από την εξομολόγηση των ανθρώπων· γιατί όταν έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους που αγωνιούν για την σωτηρία τους και συ (ως ο πνευματικός τους) θέλεις δεν θέλεις μπαίνεις στην διαδικασία να δεις κατα πόσο έχεις συμβιβαστείς με μία ανέραστη ζωή μέσα στην Εκκλησία, κατα πόσο έπεσες και εσύ στην παγίδα μιας κατα τ' άλλα νομοκανονικής ζωής όμως χωρίς πόθο και έρωτα για τον Χριστό...και τότε αρχίζεις να αποκτάς και συ μια καλή ανησυχία. Την ανησυχία ενός ερωτευμένου.

κείμενο του π.Παύλου Παπαδόπουλου (απ'το facebook account του)

Η απόλυτη ανατροπή

Ο Χριστός δοξάζεται στη Βηθλεέμ όταν κενώνεται, στον Ιορδάνη όταν ταπεινώνεται, στο Θαβώρ  όταν μεταμορφώνεται, στο Όρος των Ελαιών όταν αναλαμβάνεται, στον Γολγοθά όταν θυσιάζεται, στον τάφο όταν ανασταίνεται. Όλα αυτά ανατρέπουν τη συνήθη λογική. Την συντρίβουν. Αναδεικνύουν όμως το μεγαλείο του μυστικού ανθρώπου. Αυτό που κρύβει ο καθένας μέσα του, έστω κι αν το αγνοεί. Αυτό που καλείται να αναδείξει.

Η Εκκλησία είναι Εκκλησία της Αναστάσεως γιατί ξέρει να προτρέπει τους πιστούς να εισέρχονται δια της στενής πύλης, να βαδίζουν την τεθλιμμένη οδό, να ακολουθούν τον Κύριο αίροντες τον σταυρό τους, να ζουν συσταυρωμένοι με τον Χριστό, να βλέπουν τη ζωή μέσα από τον θάνατο και να διακρίνουν τη σωτηρία μέσα από τον πόνο.

απ'το βιβλίο του π.Νικολάου Χατζηνικολάου "Εκεί που δε φαίνεται ο Θεός" 

πηγή:http://kl-klekk.blogspot.gr/2012/11/blog-post_5026.html

Κάτι που καλό είναι να μη το ξεχνάμε...

Είναι επικίνδυνο να διδάσκει ένας που δεν έχει προχωρήσει στην πράξη της αρετής.

Όπως δηλαδή καθώς κάποιος έχει σπίτι ετοιμόρροπο και δεχθεί σ’ αυτό φιλοξενούμενους, θα τους κάνει κακό με την πτώση των τοίχων, έτσι και εκείνοι οι οποίοι δεν κατάρτισαν πρώτα τους εαυτούς τους, θα προξενήσουν την απώλεια σε όσους προσέρχονται σε αυτούς. 

Γιατί με τα λόγια, βέβαια, τους προσκάλεσαν στο δρόμο της σωτηρίας, με την κακή τους όμως συμπεριφορά θα βλάψουν τελικά τους αγωνιστές.

αγία Συγκλητική

υγ1: Και θυμήθηκα αυτό που λέει: "Δεν είσαι τα λόγια και τα πιστεύω σου. Είσαι τα έργα σου".
υγ2: Το διάβασα στο πολύ αγαπημένο ιστολόγιο της Σαλογραίας (εδώ). Αρχική πηγή μάλλον εδώ.

Της αγάπης η αρετή

Επιδιώξτε τη σωτηρία σας ευαρεστώντας το Θεό πρωτίστως με την αρετή της αγάπης. Αυτό να είναι το μοναδικό σας μέλημα: το πώς θα γίνετε πλούσιοι σε αγάπη. Εκείνος που έχει αγάπη, έχει μέσα του τον ίδιο το Θεό.

πηγή: http://www.impantokratoros.gr/symboules-gerontos.el.aspx