Ήρωας

Θα σου μιλήσω σήμερα για μια λέξη μόνο... Θα σου πω δύο λόγια για τη λέξη "ήρωας".

Ξέρεις ποιος είναι ήρωας; Αυτός που είναι πραγματικά μεγάλος. Αυτός που έχει μεγάλη καρδιά. Ευρύχωρη καρδιά. Που αγαπάει δίχως όρια. Που δίνεται με αυθεντικότητα σε ό,τι καλό κάνει. Πραγματικά μεγάλος είναι αυτός που προσπαθεί. Προσπαθεί να μην κάνει λάθη. Κι όταν πέφτει, όταν αμαρτάνει, να έχει το θάρρος, την λεβεντιά να το παραδεχτεί και να σηκωθεί ξανά...

Έτσι να είσαι φίλε μου! Ήρωας. Αγωνιστής. Μεγάλος και αληθινός σε ό,τι και αν κάνεις. Βάλ'το στόχο για τη νέα χρονιά που έρχεται γοργά... Βάλ'το στόχο και μη φοβηθείς ποτέ!

Καλή και ευλογημένη η χρονιά που θα μας ξημερώσει αύριο!!

Hero

I 'd like to talk to you about a word. About the word "hero".
Do you know who a hero is? Hero is the one who's trully great. Hero is every person who has a big heart. A capacious heart. Hero is the one who loves without limits. The one who is authentic in his every way. The one who tries. Who tries not to make mistakes. And, when he makes mistakes, he has the courage to admit it and start over...
This is what you should be my friend! A hero! A fighter! Great and authentic in everything good you do. Set this as your goal for the upcoming new year. Set this as a goal and don't be afraid!
Have yourself a blessed and merry new year!

Μια χειμωνιάτικη ιστορία...

Τα φύλλα έπεφταν απ την μεγάλη βελανιδιά στην άκρη του λιβαδιού. Έπεφταν απ’ όλα τα δέντρα. Ένα κλαδί της βελανιδιάς είχε φτάσει ψηλότερα απ τα άλλα και εκτεινόταν πάνω απ το λιβάδι. Δύο φύλλα κρεμόταν απ την άκρη του.

«Δεν είναι όπως πριν» είπε το ένα φύλλο στο άλλο.

Όχι, είπε το άλλο φύλλο, πολλά από μας έχουν πέσει απόψε και είμαστε σχεδόν τα μόνα που έχουν απομείνει στο κλαδί.

«Δεν ξέρεις ποιό θα είναι το επόμενο» είπε το πρώτο φύλλο. «Ακόμα κι όταν κάνει ζέστη και ο ήλιος λάμπει, μια καταιγίδα ή μερικά σύννεφα έρχονται κάποιες φορές και πολλά φύλλα κόβονται κι ας είναι μικρά. Δεν ξέρεις ποιό θα είναι το επόμενο.»

«Ο ήλιος σπάνια βγαίνει τώρα» αναστέναξε το πρώτο φύλλο «και όταν βγει δε μας ζεσταίνει καθόλου. Πρέπει να ζεσταθούμε ξανά.»

«Είναι αλήθεια» είπε το πρώτο φύλλο, «είναι αλήθεια ότι άλλα έρχονται και παίρνουν τη θέση μας όταν πέφτουμε και μετά απ αυτά άλλα κι άλλα περισσότερα;»

A winter story

The leaves were falling from the great oak at the meadow’s edge. They were falling from all the trees. One branch of the oak reached high above the others and stretched far out over the meadow. Two leaves clung to its very tip.

“It isn’t the way it used to be,” said one leaf to the other.

“No,” the other leaf answered, “So many of us have fallen off tonight we’re almost the only ones left on our branch.”

“You never know who’s going to be next,” said the first leaf. “Even when it was warm and the sun shone, a storm or a cloudburst would come sometimes and many leaves were torn off, though they were still young. You never know who’s going to be next.”

“The sun seldom shines now,” sighed the second leaf, “and when it does, it gives us no warmth. We must have warmth again.”

“Can it be true,” said the first leaf, “can it really be true that others come to take our places when we’re gone, and after them still others, and more and more?”

Αγαπάς πραγματικά την κοπέλα σου;

Αν έχεις κοπέλα και λες ότι την αγαπάς, για να δεις αν πραγματικά την αγαπάς, φαντάσου το πρόσωπό της καμένο και παραμορφωμένο σε μία άμορφη και άσχημη μάζα.

Αν, βλέποντας το άσχημο πρόσωπο, συνεχίζεις να την αγαπάς το ίδιο όπως και πριν, τότε να είσαι σίγουρος ότι την αγαπάς αληθινά.

γέροντας Παΐσιος
(απ'το http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2011/12/blog-post_3181.html)

Do you really love your girlfriend?

If you have a girlfriend and you say that you love her, to make sure that you really love  her, imagine her face burnt and ugly. 

If you can still love her with that sight in front of you, then be sure that you truly love her. 

Monk Paisios.

Χαμογελαστές ημέρες...

Ήταν μια μόνη γυναίκα. Ο άντρας της είχε πεθάνει χρόνια πριν. Το παιδί της στο εξωτερικό. Στην κρύα πολυκατοικία που έμενε, κανείς δεν της είχε δώσει σημασία. Η ίδια το προτιμούσε έτσι. Να είναι απαρατήρητη.

Ήρθαν και φέτος οι μέρες των γιορτών. Αλλά παρόλο που ήταν μόνη της, αυτή αισθανόταν μια ευτυχία. Το βλέμμα της απέπνεε μια γαλήνη, μια ηρεμία. Μια γλυκιά αίσθηση πως όλα θα πάνε καλά. 

Σηκώθηκε απ'την κουνιστή καρέκλα (παλιό δώρο του συζύγου της), άφησε στο πλάι το κομποσχοίνι της. Τα χείλη της χαμογελαστά -όπως πάντα- συνέχιζαν να ψελλίζουν: "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με"... Ντύθηκε ζεστά, πήρε ένα ματσάκι χρήματα -οικονομίες 3 μηνών- και βγήκε απ'το σπίτι της. Κατευθύνθηκε στη στάση του λεωφορείου. Τι ευλογημένη στάση! Εκεί κάθε πρωί συνήθιζε να λέει τους Χαιρετισμούς στη Παναγιά. Την μόνη κοντινότερη παρηγοριά της.(...)

Μπήκε στο μεγάλο ναό στο κέντρο της μεγαλούπολης. Άφησε ένα μέρος απ'το ματσάκι με τα χρήματα υπέρ των φτωχών, αφού βεβαιώθηκε πως κανείς δεν την πρόσεξε. Ψέλλισε δύο λόγια καρδιακά και έφυγε με σταθερό βήμα. Αγόρασε ένα φάκελο απ'το γωνιακό βιβλιοπωλείο και έβαλε μέσα λίγα χρήματα ακόμα και μια χριστουγεννιάτικη κάρτα με ευχές. Ο φάκελος, είκοσι λεπτά αργότερα, θα αφηνόταν διακριτικά κάτω απ'τη χαραμάδα της οικογένειας με τα πολλά προβλήματα. 

Το τελευταίο υπόλοιπο απ'το ματσάκι το προόριζε για ψώνια στη λαϊκή. Ντομάτες, κρεμμύδια και άλλα λαχανικά. Λεφτά για κρεατικά ούτε λόγος. "Εδώ ο κόσμος βουλιάζει οικονομικά και γω θα τρώω σα βασίλισσα;" μονολογούσε και έδιωχνε τους πειρασμούς.

Όμως, κι αυτό το μικρό ποσό δεν θα πήγαινε για τα ψώνια... Γιατί προοριζόταν για έναν φτωχό ζητιάνο στην άκρη του δρόμου. Ήταν στ'αλήθεια ζητιάνος ή επαγγελματίας ψεύτης; Ούτε που την ένοιαζε. Φτάνει να γέμιζε με χαρά τον άνθρωπο. Τον συνάνθρωπο. Ούτε κρίση ούτε κατάκριση ούτε σκέψη καλή. Μη γνώτω η δεξιά σου...

Έφτασε στο σπίτι της κατάκοπη. Μα το χαμόγελο ακόμα θρονιασμένο στα παγωμένα χείλη της. Αγαπούσε το Θεό και τη συνάνθρωπό της και αυτό της αρκούσε. Ήταν ο λόγος για να προχωρεί και να ελπίζει. Να ελπίζει και να εύχεται για όλους....

Happy days

She was a lonely woman. Her husband died years ago. Her child was abroad. Nobody has given her any attention. She preferred that. Christmas arrived, she was lonely but she felt happiness. Her sight was full of peace. She felt that everything will go well. She stood up. Her lips were smiling and she continued saying: "My Lord save me"... She was dressed properly -for it was cold- and took with her a small amount - savings of 3 months-and went outside. She stood at the bus station. What a blessed bus station. There she was used to say every morning the Salutations to Madonna. She went to the big church at the city centre. She left the money for the poor, having first ensured that nobody saw her. She said something from her heart and then she left. She bought an envelope from the bookshop and she enclosed some money with a Christmas card with greetings. That envelope reached twenty minutes later the door of a family with a lot of difficulties. The rest of the money were spent for some fruits and vegetables. She bought no meat. She thought that it wasn't proper to eat as a Queen when the others were suffering. She left the last money to a beggar. She didn't care to check if he was lying and he was not a true beggar... She got at home tired. She was still smiling though. She loved the God and her brothers and that was enough for her. It was the reason for her to move on and hope. To hope and pray for everyone...

Ψάχνοντας το θαύμα της καθημερινότητας

Λοιπόν;

Τα Χριστούγεννα μόλις πέρασαν... Ο Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ. Οι άγγελοι δοξολόγησαν και φέτος. Όλος ο ουρανός έζησε το πνευματικό θαύμα της γιορτής. 

Κι εμείς; Εμείς συνεχίζουμε να ψάχνουμε για το θαύμα της καθημερινότητας... Κάτι που θα κάνει τις δύσκολες μέρες μας καλύτερες. Ψάχνουμε το θαύμα, αλλά σε λάθος δρόμο! Γιατί; Γιατί πρέπει εμείς να γίνουμε το θαύμα! Πρέπει να αντλήσουμε δύναμη απ'το Ζωοδότη Χριστό και να αναγεννηθούμε πνευματικά! 

Σκύψε, φίλε/η, στη σπηλιά της Βηθλεέμ παρόλο που η Γέννηση πέρασε. Σκύψε και αφουγκράσου μια θεϊκή φωνούλα που σου λέει: "Έλα κοντά μου και εγώ θα σε αναπαύσω".

Ο Χριστός μπορεί να μας δώσει τη δύναμη να συνεχίζουμε εκεί που όλα φαίνονται επικίνδυνα ή προβληματικά ή χωρίς ελπίδα. Μονάχα η καρδιά μας να το πιστέψει. Και για να το πιστέψει πρέπει να δει με τη θεϊκή ματιά. Να λειτουργηθεί. Να κοινωνήσει το Χριστό. 

Τότε όλα θα γίνουν καινούρια μέσα μας! Όλα θα γίνουν θαύμα! Όλα θα γίνουν χαρά!

Looking for the every day miracle..

Well! The Christmas is over... The Christ was born... The angels chanted again. All the sky lived the spiritual miracle. And what about us? We are still looking for the every-day miracle.. Something that will make  our difficult moments easier. We are looking for the miracle but at the wrong direction. Why? Because WE ourselves have to be the miracle. We have to  gain power from the Christ and be re-born. Bend my friend at the cave and listen a voice telling you "Come to me and you will rest". The Christ can give us help where everything looks dangerous and problematic. What remains is for our heart to believe it. And for this to happen it had to see through the sight of the God. To go to church. To receive the Holy Body and the Holy Blood.  Then everything will become brand new into us. Everything will become a miracle. Everything will become happiness.  

Χριστούγεννα και πάλι μόνος

Ήρθαν και φέτος… Πάλι όπως κάθε χρόνο… και πάλι… μόνος… μόνος κι έρημος! Χριστούγεννα και πάλι μόνος. Δώρα, κόσμος, φαγοπότια, μυρωδιές, τραγούδια, χοροί… Μόνος! Συναισθήματα, αγκαλιές, γέλια, χαρές, συγκινήσεις… Μόνος! Εσύ, αυτός, εσείς, αυτοί… Εγώ, μόνος! Πόνος! Μια μικρή  μελαγχολία κάθε χρόνο με καταβάλλει. Ένα μικρό παράπονο. Το σύμπαν να χορεύει στους ρυθμούς των άστρων και εγώ να σεργιανίζω στα μονοπάτια της θύμησης μετρώντας χαρακιές, μετρώντας τα μοναχικά εγώ μου… Να κοιτάω τα άστρα και να κλαίω˙ να κλαίω που όλα αυτά που θέλησα, όλα αυτά που αγάπησα, όλα αυτά που έζησα δεν είναι πια εδώ να θαυμάσουν το ξενύχτι τους…

Christmas and lonely again

Τhe Christmas came again... As happens every year... and again ... I am  lonely... All around there are presents, people, food, nice smells, songs, dances.. But I am lonely. Emotions, hugs, loughs... But I am lonely. Pain! Every year that depression is oppressing me.There is a small grief. The world is dancing at the stars' rhythm while at the same time I walk through the lonely paves of myself. Looking at the stars and crying for all those I wished and loved and who are now missing. They are away from me...They are not with me to share the pleasure, to hear the prayers of the children that holy night..Forgotten I continued to walk. With just a star to accompany me... Τhat is strange! What endless beauty! That is a different star,bright and beautiful... vivid... perhaps trying to show me something. Its brightness started to erase all the bruises and led me to the a small, modest cave where He was born away from dances and foods. I was not alone anymore. I had Him...

Αυτή τη νύχτα την ξεχωριστή...

Από εκείνη τη νύχτα να θυμάσαι ότι όλα έγιναν δυνατά. Από εκείνη τη νύχτα που ο Χριστός γεννήθηκε, όλα έγιναν φωτεινά. 

Αυτό να το θυμάσαι φίλε/η... Κάθε φορά που τα εμπόδια θα σε πνίγουν, κάθε φορά που το σκοτάδι της θλίψης θα σε πνίγει....

Να θυμάσαι εκείνη την νύχτα την ξεχωριστή... Εκεί να καταφεύγει η καρδούλα σου, όταν είναι πληγωμένη, όταν είναι πονεμένη, φοβισμένη ή ταλαιπωρημένη.

Ακόμα και στα πιο δύσκολα σκοτάδια της ζωής σου, να θυμάσαι πως πριν 2011 χρόνια, μια νύχτα σαν και τη δική σου, γεννήθηκε η Αγάπη. Γεννήθηκε η ελπίδα! Γεννήθηκε για σένα, καλέ μου φίλε, καλή μου φίλη! 

That special night...

From that night, remember that everything happened powerfully. From that night when the Christ was born, everything happened brightly. Please don't forget that. Every time that hurdles are surrounding you and  the dark of sadness is drowning you, please remember that special night...That night should be your shelter when your heart is frightened, exhausted and hurt. 

Even at the most difficult paths of your life, please remember that 2011 years ago, the Love was born. The Hope was born. My good friend, He was born for you!

Μια διαφορετική πόλη

Φαντάσου πώς θα ήταν άμα ήσουν και συ προσκυνητής στη Βηθλεέμ. Φτωχικά ντυμένος και συ, να βρίσκεσαι σε μια γωνιά στο σπήλαιο... Και να μη θες τίποτ'άλλο παρά να παρακολουθείς με την καρδιά σου έτοιμη να σπάσει από αγάπη, χαρά και θέρμη. Να είσαι παρών, κοντά στη φάτνη. Δε θα ήταν τέλεια;

Μια μέρα πριν τα Χριστούγεννα, και σκέφτομαι πόσο πολύ μάς αγαπάει ο Θεός. Μάς δίνει τα πάντα! Τα πάντα! Απ'την άπειρή του αγάπη και μόνο. Από μας, το μόνο που ζητάει είναι να τον ζητήσουμε. Να προσπαθήσουμε να τον προσεγγίσουμε.

Υπάρχει πιο καλή περίοδος απ'τα Χριστούγεννα; Να γεννηθούμε ξανά μέσα απ'τα μυστήρια της εκκλησίας, όπως αύριο θα γεννηθεί ο Χριστός. Να προσεγγίσουμε και μεις τη θεϊκή πόλη, όπως οι μάγοι προσέγγισαν την πόλη της Βηθλεέμ τότε. Πριν 2011 χρόνια.

Μέσα στη σπηλιά της Βηθλεέμ, υπάρχει ένα απρόσιτο φως. Μια λάμψη θεϊκή που μπορεί να ζεστάνει την παγωμένη απ'την αμαρτία μας ψυχή. Να ζεστάνει με την αγάπη τον κάθε άνθρωπο που νιώθει πως κανείς δεν τον αγαπά. Να δώσει ελπίδα σε όσους βρίσκονται σε αδιέξοδα. Να χαρίσει την υπομονή σε όσους δεν είναι υγιείς. Να ζεστάνει δίνοντας κουράγιο σε όσους έχουν απελπιστεί.

Με τέτοια εφόδια, θα είναι σαν να ζούμε σε μια διαφορετική πόλη. Σε μια εναλλακτική πραγματικότητα θείας Χάρης και θεϊκού φωτός. Θα είναι σαν να ζούμε μέσα στα ίδια εμπόδια και δυσκολίες, αλλά αυτά δε θα μας βλάπτουν. 

Βάλε, φίλε/η μου, το φως της Βηθλεέμ στη ζωή σου και θα γίνουν όλα μέσα σου καινούρια!

A different city

Imagine how it would be if you were a visitor at Bethlehem. Poorly dressed, being at corner of the cave... And without caring for anything else being focused with your heart ready to burst from love and joy. Being present at the cave. Wouldn't be perfect? Christmas Eve today and I imagine how much the Lord loves us. He gives us everything due to his endless love. He is only asking from us, just to ask from Him. To try to approach Him. Is there any better period from Christmas? We have to reborn through the mysteries of the church, exactly in the way that the Christ will born. We have to approach the glorious city, as the wise-men did 2011 years ago. Inside the cave there is light. A light that can warm our heart which is freezing from sins. To warm up the man who feels disjointed and not beloved from anyone. To give hope to everyone who is facing corners. To offer patience to the unhealthy. With all those is like we are living in a different city. Is like we are living at an alternative reality. Feel the light of Bethlehem in your soul and everything in your life will become novel.  

Θερμή παράκληση

Ας βάλουμε στην προσευχή μας και μια κοπέλα απ'την Αμερική. Την λένε Ελίζαμπεθ και ψάχνεται πνευματικά... Ας προσευχηθούμε με θέρμη ώστε να την φωτίσει ο Θεός να γνωρίσει την Ορθοδοξία!

Μάθε λίγο να σιωπάς εαυτέ μου

Η επιείκεια για μας είναι άγνωστη λέξη, όπως άγνωστη είναι και η πτώση μας. Σπεύδουμε να καταδικάζουμε τους άλλους, να τους κατακρίνουμε. Να πούμε λόγια που μόνο αγάπη δε δείχνουν... Άραγε γιατί είμαστε έτσι; Γιατί δεν διδασκόμαστε απ'το παράδειγμα του Ιωσήφ; Χριστούγεννα πλησιάζουν. 

Ας μάθουμε λίγο να σιωπούμε και ας καθίσουμε να μελετήσουμε λίγο. Άσε τις φλυαρίες, εαυτέ μου, και κοίτα να γίνεις ταπεινός. Μάθε απ'τους πραγματικά άγιους ανθρώπους και σταμάτα να τρέχεις πίσω από είδωλα... 

Ο Ιωσήφ τι έκανε; Αντί να διώξει την Παναγία, την κράτησε. Αντί να βρεθεί φωνάζοντας και κατηγορώντας, αποφάσισε να σιωπήσει και να απευθυνθεί στο Θεό. Δεν έβρισε, δεν κατηγόρησε, δεν κατέκρινε, δεν επέρριψε ευθύνες. 

Άραγε,εμείς τι θα κάναμε; 

Learn to be silent for a while...

We rush to criticize others. We rush to say words that show hate... Why then we behave like this? Why don't we follow the Joseph's way?  The Christmas are approaching.  Let's learn to be silent for a while and read something. Look how to become modest. Learn from the the Holy people and don't follow "idols".... What did Joseph do? Instead of ousting Madonna (Panagia), he kept her. Instead of yelling and accussing, he decided to remain silent and he addressed to the Lord. I am wondering what would be ours position in that case...

Οι άνθρωποι

Οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν για να αγαπηθούν.

Τα πράγματα δημιουργήθηκαν για να χρησιμοποιηθούν.

Ο λόγος που ο κόσμος είναι μέσα σε ένα Χάος

είναι γιατί τα πράγματα έχουν αγαπηθεί 
ενώ οι άνθρωποι απλώς χρησιμοποιούνται.

Μην απελπίζεσαι φίλε!

Να μην απελπίζονται όσοι βρίσκονται μέσα στον κόσμο, όταν είναι κυριευμένοι από πολλά πάθη και η φύση τους είναι άτακτη και τρέχει με ορμή στην κατηφόρα, αλλά να ελπίσουν στην παντοδυναμία του Θεού και να στρίψουν το τιμόνι της γερής μηχανής τους στο δρόμο του Θεού, της ανηφόρας και πολύ γρήγορα θα προσπεράσουν άλλες βραδυκίνητες μηχανές που τρέχανε μπροστά από πολλά χρόνια στο δρόμο του Θεού...

Δεν πρέπει να απελπιζόμαστε όταν αγωνιζόμαστε αλλά δεν βλέπουμε καμία πρόοδο παρά μόνο μηδενικά συνέχεια. Όλοι οι άνθρωποι μηδενικά κάνουμε, ποιος περισσότερα και ποιος λιγότερα. Βλέποντας ο Χριστός την μικρή μας προσπάθεια, βάζει ανάλογα μια μονάδα στην αρχή και έτσι παίρνουν αξία τα μηδενικά μας και βλέπουμε λίγη προκοπή. Γι' αυτό δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, αλλά να ελπίζουμε στον Θεό!

Γέροντας Παΐσιος

Don't become desperate my friend!

People who live in the world, and are occupied by passions and their nature is wild, and one that runs towards a road that has down slope  should not become desperate. They should hope to the power of the God and they should turn their car to the road with the up slope that leads to the God. And thus, in a while they will pass all those who were running for many years towards the God. ..

We should not become desperate if we a fight and we do not see any progress but only continuous zeros. Every man is doing zeros. The Christ will see our small attempt, and He will insert a one (1) in front of all those zeros. In that way our zeros will receive some worth. Lets hope to the God. 

Monk Paisios

Γίνε η αλλαγή

Όπου υπάρχει Θεός

Όπου Χριστός, εκεί αγάπη.

Όπου αγάπη, 
εκεί ειρήνη.

όπου ειρήνη, 
εκεί ευλογία.


Όπου ευλογία, εκεί Θεός.

Όπου Θεός, ουδεμία ανάγκη εστί.

Αγάπα χωρίς διακρίσεις!

Δύσκολο, μα τόσο όμορφο. 

Μην περιορίζεις την αγάπη σου. Είδες τι έκανε ο Χριστός; Δεν πήγε στους "θρησκευόμενους" εκείνης της εποχής μόνο. Αγάπησε τους πάντες! Μίλησε με τη Σαμαρείτιδα, με πόρνες μίλησε, έφαγε στο σπίτι του Ζακχαίου, με ανθρώπους του δρόμου, σακάτηδες και με τόσους άλλους...

Εμείς, λοιπόν, γιατί να είμαστε κολλημένοι; Γιατί να μην αποδεχόμαστε τους άλλους όπως είναι; Δυστυχώς, δεν είμαστε ανατρεπτικοί.... Δεν προχωράμε στην ουσία των πραγμάτων. Κρίνουμε και κατακρίνουμε βλέποντας τα εξωτερικά πράγματα. Βλέπουμε μόνο την επιφάνεια... Αν ζούσαμε στην εποχή του Χριστού, υπήρχε ποτέ περίπτωση να πιστεύαμε ότι ο ληστής θα πήγαινε στον Παράδεισο; 

Είμαστε κολλημένοι στο φαίνεσθαι. Δυστυχώς, η εγωιστική αντίληψη της πραγματικότητας μάς κάνει να μένουμε κολλημένοι. Κολλημένοι στις ιδέες μας. Κολλημένοι στις κατακρίσεις μας. Κολλημένοι στη ζωή την ψεύτικη...

Ας πούμε μια προσευχή της καρδιάς. Ας πούμε στο Χριστό να έρθει να μας ελεήσει. Να μας φωτίσει. Να μας ανοίξει τα μάτια. Όταν αυτό συμβεί, θα δούμε τα πάντα με αγάπη. Θα δούμε έναν άλλο κόσμο. Έναν κόσμο γεμάτο αγάπη...Υπάρχει ομορφότερο πράγμα από αυτό;

Love with no distinctions!

It is difficult, but so nice. Don't reduce your love. Did you see what the Christ do? He didn't go only to the religious people of his era. He loved everyone. He spoke to woman from Samaria, He spoke with prostitutes, he ate at the home of Zachaios, with people of the street and others. ... Why then we are so stuck? Why we don't accept others. Unfortunately we don't go to the substance. We judge others by just their external acts. If we lived at the era of the Christ,  would we ever believe  that the thief would have gone to heaven? We are stuck to what it seems externally. Unfortunately, our selfish understanding makes us to remain stuck. Stuck to our ideas. Stuck to our judgmental opinions.  Let's say a prayer from  heart. We will see different world. A world full of love... Is there anything nicer than that?

Πρακτικοί τρόποι βοήθειας

...Έτσι και εμείς, ό,τι τάλαντο μας έδωσε ο Θεός να το πολλαπλασιάζουμε. Μας έδωσε το λόγο; Να πούμε δυο λόγια παρηγορητικά. Μας έδωσε δύναμη σωματική; Να εξυπηρετήσουμε έναν άνθρωπο που είναι αδύναμος. Σε άλλον έδωσε κάποιο άλλο χάρισμα. Να επισκέπτεται τους ασθενείς, να εξυπηρετεί και έτσι να δουλέψει. Σε άλλον έδωσε την κλίση να δουλέψει μέσα στο γάμο. Να βοηθήσει τον άντρα ή τη γυναίκα και τα παιδιά. Σε άλλον έδωσε την κλίση να γίνει μοναχός και να Τον δουλέψει με την άσκηση. Σε άλλον έδωσε κάποια οικονομική άνεση, για να βοηθήσει και άλλους οικονομικά. Να μεταχειριστεί τον πλούτο μόνο για τα αναγκαία και να μην κολλήσει η καρδιά του σ'αυτόν....

(απ'το βιβλίο του γέροντα Εφραίμ Φιλοθεΐτη, "Η τέχνη της σωτηρίας", εκδ.Ι.Μ.Φιλοθέου Αγ.Όρους) 

Practical ways for help.

... Whatever gift God gave us, we have to multiply it. Did he give us the talent of speaking well? Let's say to someone nice things to calm him down. Did he give us strong body? Let's help someone who is weak. To others He gave the charisma of "working" into marriage. Then, he has to help his/her husband or wife and the children. To someone else, He gave the charisma to become monk. The monk then has to work through exercise. To someone else He gave money. He has to use them to help others as well. To use the wealth only for the necessary and not to become dependent from it.

Μια αλλιώτικη τρέλα!

Όταν έχουμε με το Χριστό σχέση απόλυτης εμπιστοσύνης, είμαστε ευτυχισμένοι, έχουμε χαρά. Έχουμε τη χαρά του Παραδείσου.

Αυτό είναι το μυστικό. Και τότε φωνάζουμε σαν τον απόστολο Παύλο: "Εμοί γαρ το ζειν Χριστώ και το αποθανείν κέρδος" και "Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός". 

Ω, τι τρέλα είναι αυτά! Τρέλα! Όλα να γίνονται απλά, απαλά...Η απλότητα είναι αγία ταπείνωση, δηλαδή απόλυτη εμπιστοσύνη στο Χριστό.

(απόσπασμα απ' το βιβλίο του γέροντα Πορφυρίου, "Βίος και Λόγοι", εκδ. Ι.Μ.Χρυσοπηγής, Χανιά)

A different madness!

When we build with the Christ an absolute relationship of trust, then we are happy,we have joy. We do have the joy of the Heaven. That's the secret. And then we will cry like the Apostle Paul: "Because I don't  live, but the Christ lives into me". A madness! Madness! Everything happens simple and softly.... Simplicity is  a holy modesty, and therefore is full trust to the Christ. 

Monk Porfyrius

Λες ότι δεν ένιωσες ποτέ το Χριστό...

...Για να έρθει ο Χριστός στην καρδιά, πρέπει να τον αγαπήσετε. Για να τον αγαπήσετε, πρέπει πρώτα να σας αγαπήσει εκείνος. Για να σας αγαπήσει πρέπει να είστε άξιοι. Για να είστε άξιοι πρέπει να κάνετε προετοιμασία.

Πρώτα απ'όλα, μακρυά η ιδιοτέλεια. Η προσευχή πρέπει να είναι ανιδιοτελής. Δηλαδή να μη σκέπτεσθε πως, αν συγκεντρωθείτε με το νου, η χάρη θα έρθει στην καρδιά και θα έχετε και σκίρτημα. Να μην προσεύχεσθε με αυτόν τον υπολογισμό, αλλά με απλότητα και ταπείνωση. Να αποβλέπετε πάντα στη δόξα του Θεού. Τι σας είπα για το αηδόνι; Εκείνο ψάλλει χωρίς να το βλέπει κανείς. Έτσι να είστε, ανιδιοτελείς. Να δίδεσθε στη λατρεία του Θεού μυστικά.

(απ'το βιβλίο του γέροντος Πορφυρίου, "Βίος και Λόγοι", εκδ. Ι.Μ.Χρυσοπηγής, Χανιά)

You said that you never felt Christ

... For Christ to come, you have to love Him. To love Him, you have to make Him love you first. To love you, you should be people that worth. To become people that worth you have to prepare. First of all, you should pray in a non-selfish way. Don't think that if you concentrate your mind, the    happiness will come to your heart. Don't pray with that selfish way, but with simplicity and being modesty. Always imagine the glory of the God. Did I tell you for the nightingale? It sings without being seen by anyone. Be like the nightingale, and give yourself to the God secretly 

Βάλε ελπίδα και χαμόγελο στη ζωή σου

Καλημέρα φίλοι μου.

Μου έστειλε ένας γνωστός μου mail και μου έλεγε το πόσες δυσκολίες περνάει... Απίστευτες δυσκολίες. Και εκεί που πήγαιναν λίγο καλύτερα τα πράγματα, ήρθαν ακόμα περισσότερα προβλήματα....

Αυτό το mail με έβαλε σε πολλές σκέψεις. Τι να του πρωτοπώ. Μετά από λίγο, άκουσα μια εκπομπή του π.Ανδρέα Κονάνου που έλεγε πως μια γυναίκα είχε τρομερά προβλήματα: είχε ανίατη αρρώστια, οικονομικά προβλήματα, προβλήματα οικογενειακά και η ζωή της ήταν μια συνεχής δοκιμασία. Όμως, μέσα από κάθε πρόβλημα έβγαζε μια ελπίδα. Μια παρηγοριά στους γύρω της. Έλεγε "ευχαριστώ" στην προσευχή της και δεν μεμψιμοιρούσε! 

Η ζωή μας δε γίνεται να είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Δυσκολίες έχεις και έχω. Προβλήματα το ίδιο. Όμως, κάνε μια προσπάθεια να βγεις απ'το εγώ σου. Κάνε μια προσπάθεια να μοιράζεις χαμόγελα στους γύρω σου και όχι βλέμματα αδιαφορίας. Μην ξεχνάς να κάνεις προσευχή. Κάνε μια προσευχή για όσους πονούν και μετά πες ένα "Κύριε ελέησε και μένα".

Όταν η μέρα σου ξημερώνει, εσύ να χαμογελάς. Πάρ'το απόφαση ότι δεν γίνεται να ζήσεις χωρίς δυσκολίες. Δεν γίνεται! Δεν είναι στο χέρι σου! Αυτό, όμως, που μπορείς να κάνεις είναι να ελπίζεις. Να πιστεύεις. Να χαμογελάς. Να βοηθάς τους γύρω. Να δείχνεις αγάπη, ενδιαφέρον. Και έτσι να πορεύεσαι στη ζωή σου...

Και, φίλε, μην το ξεχνάς: Κάποτε όλα θα πάνε καλά. Όλα τα προβλήματα θα φέρουν ελπίδα. Όλες οι δυσκολίες θα γίνουν ευτυχία... Νομίζεις ότι αυτά που σου λέω είναι παραμύθια; Δεν είναι! Γιατί; Γιατί υπάρχει ο Θεός. Και όταν βάλεις το Θεό στη ζωή σου, αυτός θα φέρει τα πάνω κάτω!

Insert hope and smile to your life!

Good morning my friend... A friend sent me an email describing how many difficulties he faces... Insurmountable difficulties. And when things were in a way sorted out, more and more difficulties arose.... That email made me think. What to say to him? After that, I heart a radio show of Fr  . Andreas Konanos who was telling about a woman with great difficulties: she suffered from a serious illness,  economic problems, family problems, and her life was full of difficulties  But she always had hope.  She was used to say thanks at her prayer! Our life is not an easy one. You do have difficulties as I have. But do an attempt to escape from yourself. Make an attempt to share love and peace to others. Don't forget to pray. Pray for the others and then say "Lord Bless me as well". When the day finishes, smile. Know that you cannot live without difficulties. What you CAN do is to hope and have faith... And my friend don't forget: At some time everything will be fine. All the problems will bring happiness... Do you think that I am telling fairy- tales? No! These are not fairy-tales. Why? Because there is God. And when the God enters to your life, He will bring  up and down"

Κράτησε τη φλόγα σου

Φαντάσου πως η ζωή σου είναι σαν το φιτίλι στο καντήλι... Η αγάπη του Θεού σε κάποια στιγμή της ζωής σου άναψε το φιτίλι, δηλαδή τη φλόγα της πίστης σου...

Όμως, πολλές φορές χίλιες δύο δυσκολίες κάνουν τη φλόγα αυτή να τρεμοπαίζει... Άνεμοι φυσούν δυνατοί και η φλόγα αυτή αδυνατίζει. Έχεις προβλήματα (αξεπέραστα πολλές φορές) προσωπικά, προβλήματα υγείας, οικονομικά και ένα σωρό άλλες δυσκολίες.

Όμως, κάνε κουράγιο φίλε και φίλη! Μην αφήσεις τη φλόγα σου να σβήσει. Όσο αδύναμη και αν γίνεται η πίστη σου, όσο και αν ολιγοπιστείς, με τόσο περισσότερη θέρμη καρδιάς να απλώνεις το χέρι σου προς τον Χριστό... Εκείνος σε αγαπάει. Με άπειρη αγάπη. Με αγάπη που την βλέπεις στο Σταυρό Του. Πώς,λοιπόν, δε θα βοηθήσει εσένα;

Κουράγιο σε όλους μας! Και καλή δύναμη!

Keep your fire!

Imagine that the life is like a wick of a vigil candle... The love of the God at some time of your life switched that wick, i.e. the fire of your faith... But many times a number of difficulties make that fire to tremble... Winds are blowing and make it weak. You face problems, some time insurmountable, health issues, economic issues .... But, encourage yourself. Don't let the fire to switch off. Even if your faith is weakened, give your hand to the Lord... He loves you. With endless love. With love that you see on  His cross. How, then is not going to help you?

Courage to all of us! And be strong!

Για να δεις αλλιώς τα πράγματα!

...Όλοι δεν έχουμε τις κλειστές μας; Που κλεινόμαστε; Που δεν θέλουμε να δούμε άνθρωπο; (...) Σαν τις εποχές είναι η καρδιά μας.Σαν την θάλασσα είναι η ψυχή μας. Άλλωτε φουρτούνες, άλλωτε γαλήνη, άλλωτε πας κοντά και νομίζεις θα σε πνίξει και θα σε καταβροχθίσει. Άλλωτε πας και νομίζεις θα περπατήσεις πάνω στα κύματα και νιώθεις ότι υπάρχει τόση γαλήνη, όση ευλογία και τόση χαρά. Άλλωτε ο διπλανός σου είναι ο παράδεισός σου και άλλωτε γίνεται η κόλασή σου. Το ίδιο πρόσωπο,ε! Ο ίδιος αγαπημένος άνθρωπος. Ας πούμε ο άντρας σου: άλλες στιγμές λες πότε να γυρίσει απ'τη δουλειά και άλλωτε δεν θες να τον αντικρίσεις.

Αυτή είναι η ταλαιπωρία του ανθρώπου! Έτσι είναι ο άνθρωπος! Έτσι είναι η πεπτωκυία φύση μας. Έτσι είμαστε, έτσι δουλεύουμε όταν ΔΕΝ βάζουμε και τον Θεό μέσα σε όλη αυτή την ιστορία.  Να παρακαλάμε τον Θεό να μπούμε στη δική του ατμόσφαιρα, ατμόσφαιρα διαρκούς χαράς, αγαλλίασης, φωτός, μακαριότητας. Έτσι είναι ο Θεός. Πάντοτε μέσα σε ένα άπλετο φως! Μέσα σε μια απέραντη αγάπη! Όταν είμαστε και μεις σ'αυτή την ατμόσφαιρα του Θεού, τότε βλέπουμε και μεις αλλιώς τα πράγματα!

απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου (www.atheataperasmata.com)

How to see things differently

... Everybody has its "closed" days. Where we don't want to see anyone... Our heart is like the seasons. Our soul is like the sea. Sometimes the sea is full of waves, other times is peaceful. Sometimes you go and you feel that you will be able to walk upon the waves, and you feel so much piece, so much blessing and so much joy. Some other times your next to you is your heaven and some other times becomes your hell. The same person. You same beloved person can become heaven or hell. Let's say your man: other times you anxiously wait him to return from the job and some other times you don't want even to throw him a glance. That is the difficulty that people face. This is how people who don't "insert" God to all that history.Let's pray the Lord to enter into His atmosphere, atmosphere of endless joy. This is how the God is. He is always into an endless light. When we are in that atmosphere we see the things differently and properly.

Andreas Konanos

Το άγγιγμα

Θυμάσαι το περιστατικό με την αιμορροούσα και το επόμενο με την κόρη του Ιάειρου;

Το πλήθος είχε περικυκλώσει ασφυκτικά τον Κύριο. Οι μαθητές προσπαθούσαν να του ανοίξουν το δρόμο και πλησίασε η αιμορροούσα και με πίστη άγγιξε την άκρη του ιματίου του και έγινε καλά... Και μετά στο σπίτι του Ιάειρου,ο Κύριος άγγιξε την νεκρή κοπέλα και εκείνη αναστήθηκε....

Μου είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση τα δύο γεγονότα. Όχι επειδή ο Χριστός έκανε αυτά τα δύο θαύματα. Θεός είναι! Κάνει τα αδύνατα δυνατά!

Πιο πολύ μου έκαναν εντύπωση τα 2 αγγίγματα! Το πρώτο άγγιγμα της αιμορροούσας (που άγγιξε τον Χριστό και θεραπεύτηκε) και το δεύτερο άγγιγμα του Χριστού στο νεκρό κορίτσι (που το άγγιξε και εκείνο αμέσως αναστήθηκε).

Δύο αγγίγματα. Δύο γεγονότα συγκλονιστικά. Και σκεφτόμουν πως και μεις πρέπει να είμαστε έτοιμοι σε όλη την πορεία της ζωής μας. Είτε να αγγίζουμε τον Κύριο(με την προσπάθεια προσευχής μας, με τα μυστήρια,κλπ) είτε να μας αγγίζει Εκείνος (όταν εμείς πλέον κοντεύουμε να λυγίσουμε απ'το βάρος των αδιεξόδων μας)...

Ας προσπαθούμε πάντα φίλοι μου... Ας έχουμε ΕΛΠΙΔΑ! Το άγγιγμα του Χριστού κάνει θαύματα!

The touch

Do you remember the incident with the woman who was leaking blood and the other with Jaerus daughter? The crowd has surrounded the Lord. The apostles were trying to open the way and the woman who was leaking blood approached with faith and touched the edge of Jesus's cloth and became well... And then at Jaerus house, the Lord touched the dead girl and a resurrection.Those two incidents impressed me. Not because the Christ made those two miracles. He is anyway the God! He can do anything! I was more impressed by those two touches. The touch of the woman and the touch of the Christ. Two touches.Two shocking incidents. And I was thinking how we should be ready at our life. Either by touching the God with our prayer either He himself to touch us when we are  at the corner of the difficulties... Let's always try my friends... Let's have FAITH! The touch of the Lord makes miracles.

Το σκάνδαλο!

Για να γεμίσεις πρέπει προηγουμένως να αδειάσεις!

Τι να αδειάσω και με τι να γεμίσω; Για να γεμίσει η καρδιά μου με Χριστό πρέπει προηγουμένως να την αδειάσω και να την καθαρίσω από οτιδήποτε άλλο! Ο Χριστός δέχεται να έρθει μόνον εφόσον του το ζητήσεις. Αλλά αυτό δεν αρκεί... Πώς η καρδιά μου θα τον δεχτεί άμα έχει αλλού προτεραιότητες; Άμα άλλα πράγματα την συγκινούν;

Αυτό είναι το σκάνδαλο! Κόντρα σε ό,τι σου ζητάει η εποχή, αντίθετα σ'αυτά που κάνουν οι πολλοί, εσύ κράτα μέσα σου το Φως τ'αληθινό! Δώσε τον χώρο της ψυχής σου στο Χριστό και Εκείνος θα έρθει να αναπαυτεί μέσα σου σκορπίζοντάς σου τη χαρά...

The scandal

To fill, precondition is to empty before! 

What to empty and what to fill with? To fill my heart with Christ, we should before empty it and  clean it from  anything else! Christ accepts to come only if you ask it. But even that is not enough... How my heart will receive him if you have elsewhere priorities? if other things do not make you moved. 

This is the scandal! Against to everything that this modern era asks from you, against to what many people do, you keep inside you the real Light! Give your soul's space to the Christ and He will come and sit into you giving you the joy...

Εμπόδιο ο γάμος;

Αν μερικοί εμποδίστηκαν από το γάμο και δεν τηρούν το νόμο του Θεού, ας προσέξουν και θα δουν ότι δεν είναι εμπόδιο ο γάμος, αλλά η προαίρεσή τους, που μεταχειρίστηκαν κακώς το γάμο. Γιατί ούτε το κρασί προκαλεί τη μέθη, αλά η κακή προαίρεση και η χρήση του πέρα από το μέτρο.

Χρησιμοποίησε το γάμο σύμφωνα με το μέτρο και βάλε μέσα του την άσκηση και θα γίνει αρεστός στον Κύριο.

«Είδα τον Κύριο να κάθεται πάνω σε θρόνο ψηλό και μετέωρο».

Πώς Τον είδε, δεν γνωρίζω. Θέλεις να μάθεις πώς είδε τον Θεό (ο προφήτης Ησαΐας); Γίνε και εσύ σαν και αυτόν. Και πώς είναι δυνατόν αυτό, θα πεις, αφού έχω σύζυγο και παιδιά; Κι όμως είναι δυνατόν, αν το θέλεις πραγματικά. Γιατί και ο Ησαΐας είχε γυναίκα και ήταν πατέρας δύο παιδιών, αλλά τίποτε από αυτά δεν τον εμπόδισε. Γιατί ο γάμος δεν είναι εμπόδιο, για να ανέβει κανείς στον Ουρανό.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

(απ'το http://imverias.blogspot.com/)

Is marriage a halt?

If some were stopped by marriage and they do not obey the rule of the Lord, they should beware and see that the halt is not the marriage as such         but the way they used marriage. Because some wine does not make you drunk, but the bad usage of it. Use the wedding properly and with exercise. "I saw the Lord sitting on His glory seat". I don't know how did he see him. Do you want to find out how prophet Hsaias saw the God? Become like him.But you will say is that possible? I have a wife and children. But it is possible if you really want it. For Hsaias had a wife and two children, but nothing halted him. Because the marriage is not a halt, for someone to raise himself to the Sky. 

Saint John Chrysostomos

Οι "προφητείες"...

Ο μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, σχολιάζοντας σε ομιλία του τις διάφορες "προφητείες" που κυκλοφορούν είπε το πιο κάτω περιστατικό:

Κάποιος ρώτησε το Γέροντα Παίσιο. "Γέροντα θα γίνει πόλεμος"; Και ο γέροντας απάντησε: "Γιατί βρε παιδί μου  ρωτάς"; "Μα για να αγοράσω ψωμί και γάλα". Του λέει, "ευλογημένε, αν γίνει πόλεμος, εσύ θα έχεις όρεξη να πιείς γάλα"; Ο πατήρ Παίσιος παιδιά είπε ότι θα πάρουμε την Πόλη, αλλά πότε δε έθεσε χρονικά όρια. Ο π. Παίσιος όλα τα έβλεπε θεολογικά. Κάποτε που τον ρώτησαν αν θα ελευθερωθεί η Κύπρος,  τους είπε πως αυτό θα γίνει μόνο αν απελευθερωθούν οι Κύπριοι απο τα πάθη τους.  Και συνέχισε την ομιλία του ο Γέροντας Αθανάσιος λέγοντας...Τι θα καταφέρουμε αν πάρουμε την Κωνσταντινούπολη και απολέσουμε την ψυχή μας; Βεβαίως και θα ήταν χαρά μας αυτό να συμβεί. Βεβαίως και θα χαρούμε τη στιγμή. Αλλά μέλημα και αυτοσκοπός μας να είναι η κατάκτηση της Άνω Ιερουσαλήμ. Το λέει και το Ευαγγέλιο: Τα ως άνω ζητείτε...

(Απόσπασμα απο ομλία του μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιου)

(Ευχαριστούμε πολύ το φίλο που μας το έστειλε!)

The "prophecies"...

The Bishop Athanasios commented at his speech various "prophecies" that are said to be made, and said the following incident. Someone has asked monk Paisius. "Monk will a war be made"? And the monk replied: "Why do you ask"? "To  buy bread and milk". And he replied to him "even if a war is going to happen would you have the wish to drink milk"? Father Paisios said that we will receive back Costantinupolis, but he has never set time limits. Father Paisios saw everything from a theologian side. Once upon a time asked them if Cyprus will be freed from the Turkish. He replied to them that this will happen only if the Cypriots first become freed from their passions. And Bishop Athanasios continued his speech saying... What we are going to achieve if we take Kostantinupolis but lose our soul? Of course it would be a happy incident. Of course we will be happy if Costantinupolis comes back to us. But our aim and goal  should be the captivation of the "Above Jerusalem". It is even referred at the Bible. "Ask for the above".

Πώς θα δω τον Θεό;

Ο τρόπος για να δει κανείς τον Θεό είναι με τη σωματική αγνότητα και την αδιάλειπτη προσευχή.

«Χωρίς την καθαρότητα, κανείς δεν μπορεί να φτάσει την αγιότητα!»

«Τίποτα δεν μπορεί να εξαγνίσει κάποιον όσο η προσευχή.»

«Πώς ο Θεός παραχωρεί την προσευχή στον καθένα; Σύμφωνα με την ταπείνωσή του! Ταπείνωση, ταπείνωση και πάλι ταπείνωση.»

Η ζωή μας πρέπει να κατανοείται μέσα από την εντολή της αγάπης.

«Έχουμε ένα ιερό καθήκον να μην κάνουμε καθόλου κακό, αλλά μόνο καλό, όσο πιο πολύ μπορούμε.»

(από το site http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.com/2011/01/blog-post_13.html)

How I will see the Lord?

The way for someone to see the God is with his purity of his body and the non-stop prayer.Without that, nobody will be able to reach holiness!  Nothing can purify someone except from prayer. How does the God gives prayer? According to his modesty! Modesty, modesty and modesty for ever. Our life has to be understood through the rule of love.We have a sacred duty not to do the bad,but the good as much as we can.

Πώς να προσεύχεσαι

...Να γονατίζουμε και να προσευχόμαστε με πολλή ταπείνωση. Σε κάθε μετανοημένη ψυχή δίδεται λόγος, της δίδεται φωτισμένη προσευχή. Αυτό το βλέπουμε στην πόρνη του Ευαγγελίου κατά τη Μεγάλη Τρίτη. Πού ήξερε αυτή, μια γυναίκα του δρόμου να κάνει προσευχή; Αφ'ης στιγμής, όμως, αποφάσισε να μετανοήσει και άρχισε να κλίνει προς το φως και προς την αλήθεια, της δόθηκε πνεύμα προσευχής. Πόσο ωραία είναι τα λόγια της μπροστά στο Σωτήρα! Εξέφρασε με όλη την καρδιά την μετάνοιά της (...). Είδε ότι μόνο ο Ιησούς, ο Χριστός, είναι αυτός που θα της δώσει το φως, την ανακούφιση, την χαρά και την άφεση των πολλών της εγκλημάτων...

(απόσπασμα απ'το βιβλίο του γερ.Εφραίμ Φιλοθεΐτη, "Η τέχνη της σωτηρίας", εκδ. Ι.Μ.Φιλοθέου) 

How to pray

,,, When we pray we should be modest. Every soul that feels sorry,received a bright prayer. We see that to happens at the prostitute of the Holy Bible at Big Tuesday.. How did such a woman know how to pray? But when she decided to change life she received the spirit of praying. How nice are her words in front of the Saver! She expressed with all her heart how sorry she felt. She saw that only Jesus is the One who will give her love, joy and forgiveness for all her sins.

monk Efraim Filotheitis (Arizona)

Ένα χάδι που είχες καιρό να αισθανθείς...

Ο Θεός έρχεται και βρίσκει το βάθος της ψυχής και ξέρει γιατί κάνεις ό,τι κάνεις. Και προσπαθεί να κάνει ο Θεός αυτό που δεν κάνεις εσύ. Τι; Να σε δικαιολογήσει! Και να βρει μια αγάπη που σου λείπει. Να βρει ένα φιλί που δεν έχεις λάβει. Μια αγκαλιά που έχεις στερηθεί. Ένα χάδι που είχες καιρό να αισθανθείς. Μια κατανόηση που έχεις καιρό να βρεις. 

Λέει ο Χριστός: "Θα σ'αγαπώ όπως και αν ζεις. Θα σ'αγαπώ και όταν αμαρτάνεις". Και λες εσύ: "Μα πώς θα μ'αγαπάς όταν αμαρτάνω;". "Μα, θα σ'αγαπώ και όταν αμαρτάνεις, γιατί αυτή είναι η φύση μου. Αυτή είναι η βασική μου ιδιότητα. Η ΑΓΑΠΗ! Για να σε βοηθήσω. Για να σε χορτάσω. Για να σε ξεδιψάσω. Για να μην πεινάς και πας μετά να ικανοποιηθείς με την αμαρτία. Γιατί, αν χορτάσει απ'τη δική μου αγάπη που δεν έχεις νιώσει, ΔΕ θα θελήσεις να αμαρτήσεις!"

Γιατί, τι είναι αμαρτία; Είναι μια δίψα και μια πείνα για χαρά και για ευτυχία σε λάθος δρόμο. Σε λάθος τραπέζι πας να φας. Γι'αυτό και μένει μετά στο τέλος ένα κενό, ένα ανικανοποίητο και μια πλήξη, ένα πράγμα πικρό...

(απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου -www.atheataperasmata.com)

A touch that you have not felt for a long time now...

God comes and finds at the depth of your soul and knows why you are doing what you are doing. And he does what you are not doing. What? To excuse you. And to find a love that is missing from you. To find a kiss that you have not received. A hug that was not given to you. A touch that you have not felt for a time now. The God says "I will love you for as long as you live, even if you are falling into sins". But how Lord? "Because this is my nature, to Love you an help you"! To give you food. In order not to be led by your hunger to the sin. Because a sin is a need to erase your thirst and a need not to be hungry anymore and for happiness.. but in a wrong way. You are going to eat at a wrong table. That's why at the end you feel that you are not satisfied. That; why at the end you feel a bitterness

p.Andreas Konanos (www.atheataperasmata.com)

Όσο πιο δυνατά μπορεί να φωνάξει η ψυχή μου

Όταν υπάρχει πολύς πόνος γύρω σου, μένεις άφωνος. Κοιτάζεις,προσπαθείς να "μπεις" στα γεγονότα, μα δεν αντέχεις. Δεν αντέχεται τόσος πολύς πόνος... Δεν είσαι Θεός. Δεν μπορείς με κάποιο τρόπο να τα επαναφέρεις όλα στη προηγούμενη χαρούμενη κατάσταση...

Στην πιο ανθρώπινη στιγμή του πόνου βρίσκεται η αλήθεια. Βρίσκεται ένα καθαρό, πηγαίο αίσθημα αυθεντικότητας που σε κάνει να έρχεσαι πιο κοντά με τους άλλους. Να συμπάσχεις, να ελπίζεις. Να ελπίζεις...

Να ελπίζεις, παρόλο που δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Κάποια ενέργεια. Κάτι δραστικό... Τότε, τι να κάνεις, φίλε μου, φίλη μου; Πώς μπορείς να μείνεις όρθιος και να μη λυγίσεις; Πες μου. Πες μου τι είναι αυτό που σε κάνει να μένεις όρθιο...

Δε ξέρω πώς να αντιδράσω... Νιώθω τόσο αδύναμος. Γη και σποδός... Νιώθω πολύ μικρός. Χώμα... Σε μια τόσο αληθινή στιγμή, νιώθω την πραγματικότητα του άπειρου πόνου που υπάρχει γύρω μου να με συνθλίβει. Το μόνο που μου μένει είναι να δώσω όλο μου τον λυγμό της καρδιάς στο Θεό. Να Του πω να βοηθήσει Αυτός. Να δείξω την αγάπη μου και να μεταποιήσω το δάκρυ μου, τη θλίψη μου σε προσευχή... Να προσευχηθώ... Να πω όσο πιο δυνατά μπορεί να φωνάξει η ψυχή μου: "Έλα Θεέ μου. Έλα και δώσε λίγη χαρά. Δώσε κουράγιο και ελπίδα"...

The louder your soul can scream...

When there is so much pain around you, you remain speechless. You look and you try to get into the facts, but you cannot sustain. That pain is not sustained... You are not God. You cannot return the things at their original situation... At the time that pain is at the peak, the truth is situated. What is situated is a clear feeling of originality which makes you to come nearer to others. To feel them, to hope. To hope, despite the fact  that you cannot do something. Some energy. Something drastic... Then, what to do my friend? How can you remain stood up? Tell me.What makes you to remain stood up...I don't know how to react... I feel so weak. I feel so  small. At that real time I feel the surrounding pain to squeeze me. The only that remains, is to give my cry to the God.To ask him to help. To transform my cry to prayer... To pray the louder that my soul can scream.: " Come my God. Come and give some happiness. Give courage,give hope".

Τα κακά παιδιά είναι τα καλύτερα!

...Τα κακά παιδιά είναι τα καλύτερα! Τα κακά παιδιά αγαπάει ο Θεός! Τους κακούς ανθρώπους αγαπάει ο Θεός! Δεν τους καταπιέζει. Και γι'αυτό, αυτή είναι η μόνη πιθανότητα να αλλάξει ένας κακός, όταν δεν τον καταπιέσει ο Θεός. Ούτε εσύ -που υποτίθεται είσαι το στόμα του Θεού, που υποτίθεται ότι είσαι ο άνθρωπος που διδάσκει τα του Θεού...  Όταν μαλώνεις τον άλλον, όταν αποπαίρνεις τον άλλον, όταν τον κάνεις να αντιδρά, να ακούει τη φωνή σου σαν καταπίεση στην ψυχή του, πώς να πλησιάσει το Θεό; Πετυχαίνεις ακριβώς το αντίθετο! 

Να σου πω. Αν πάει ένας άνθρωπος αμαρτωλός και πει στον Θεό: "Θεέ μου, αμάρτησα και έκανα την τάδε αμαρτία. Τιμώρησέ με". Θα πει ο Θεός: "Γιατί έκανες αυτή την αμαρτία;" "Επειδή είμαι αμαρτωλός". "Γιατί είσαι αμαρτωλός;". 

Ο Θεός ξέρεις ποιος είναι; Είναι αυτός που λέει το "γιατί" των πράξεών μας και πάει στο βάθος. Για να βρει κάτι πολύ καθαρό. Να βρει κάτι πολύ αθώο που μας λείπει. (....) Αυτή την έλλειψη ψάχνει να σου επισημάνει ο Θεός όταν βλέπει ένα αμάρτημά σου. ΔΕΝ μένει σ'αυτό. ΔΕΝ μένει σ'αυτό...

(απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου -www.atheataperasmata.com)

The bad children are the best!

... The bad children are the best. The God loves them. The God loves the bad people!  He does not oppress them.And for this reason there is a possibility for a bad person to change his life. When you criticise someon,when you make him to object when he hears your voice as an oppression into his soul, how is then possible to approach the God? You achieve exactly the opposite. If a sinner man goes to the God and tells him: My Lord I have made a sin. Punish me". Then the God will say, "Why did you make that sin?" "Because I am a sinner Master". "Why you are a sinner"? Do you know what the God id? Is the One who identifies the cause and goes deeper. To find something really pure. [...] He is looking to identify to you that cause, when He sees a sin you have made. He is not focusing on the sin. He is NOT...

from f.Andreas Konanos -www.atheataperasmata.com

Τι θα πει να νιώθεις παιδί του Θεού

Πόσο όμορφα είναι ο χριστιανός να νιώθει τον εαυτό του σαν παιδί του Θεού, να αισθάνεται τον Θεό σαν Πατέρα του αληθινό! Τότε ακριβώς, τον εγκαταλείπει ο φόβος του θανάτου. 

Αντί αυτού, νιώθει πλούτο εμπιστοσύνης, διότι ο πατέρας του είναι ο Κριτής, ο πατέρας του είναι εκείνος που θα του δώσει τη βασιλεία του. Έλεγε ο αββάς Παμβώ: "Εάν κολλήσει ο ουρανός με τη γη, φόβος δε θα εισέλθει μέσα στην ψυχή μου". Και τούτο, διότι ένιωθε την αγάπη του Θεού.

(Απόσπασμα απ'το βιβλίο του γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτη 'Η τέχνη της σωτηρίας", εκδ. Ι.Μ.Φιλοθέου, Αγ.Όρος) 

How nice is to feel a child of the God

How nice is for the Chistian to feel a child of the God, to feel the God like a true Father!  Only then,the fear of the death is extinguished. Instead of this, he feels wealth of trust, because his Father is the Judge,his father is the One who offer His Kingdom to him. Saint Pamvos used to say' Even if the sky will match with the earth I will not feel any fear" That is because he felt the love of the God

Μια καταπληκτική ιστορία...

Μιὰ μέρα, ὁ Γέροντας Πορφύριος πῆρε τρία πνευματικά του παιδιά, γιὰ νὰ τελέσει ἕναν Ἑσπερινὸ σὲ κάποιο μοναστήρι.Ἀρχικά, εἴπανε νὰ πᾶνε μὲ τὰ πόδια· ἀφοῦ, ὅμως, περπάτησαν κάποια ἀπόσταση καὶ ἐπειδὴ ὁ Γέροντας ἦταν κουρασμένος, ἀπoφάσισαν νὰ πάρουν ΤΑΞΙ.Ἀμέσως φάνηκε ἕνα ΤΑΞΙ καὶ τὰ πνευματικά του παιδιὰ εἶπαν νὰ τοῦ κάνουν νεῦμα νὰ σταματήσει.

- Θὰ σταματήσει μόνος του ὁ ὁδηγός· ἀλλὰ ὅταν μποῦμε μέσα, μὴ μιλήσει κανένας στὸν ὁδηγό. Μόνον ἐγὼ θὰ τοῦ μιλάω, εἶπε ὁ Γέροντας Πορφύριος.

Πράγματι, σταμάτησε χωρὶς νὰ τοῦ κάνουν νεῦμα. Μόλις ξεκίνησε, ἄρχισε ὁ ὁδηγὸς τοῦ ΤΑΞΙ νὰ καταφέρεται ἐναντίον τῶν κληρικῶν καὶ νὰ τοὺς κατηγορεῖ γιὰ 1002 πράγματα.

- Ἔτσι δὲν εἶναι βρὲ παιδιά; Τί λέτε κι’ ἐσεῖς; ἔλεγε ὁ ὁδηγὸς τοῦ ΤΑΞΙ στὰ παιδιά, ἀλλὰ ἐκεῖνα, ὅμως, «τσιμουδιά», κατὰ τὴν ἐντολὴ τοῦ Γέροντος Πορφυρίου.

Ἀφοῦ, λοιπόν, εἶδε καὶ ἀποεῖδε ὅτι δὲν τοῦ ἀπαντοῦσαν τὰ παιδιά, στράφηκε στὸ Γέροντα:

-Ἔτσι δὲν εἶναι παππούλη; Τί λὲς κι’ ἐσύ; Δὲν εἶναι ἀλήθεια αὐτὰ τὰ πράγματα ποῦ τὰ γράφουν κι οἱ ἐφημερίδες;

Τοῦ λέει, τότε, ὁ Γέροντας Πορφύριος:

-Παιδί μου, θὰ σοῦ πῶ μιὰ μικρὴ ἱστορία. Θὰ σοῦ τὴν πῶ μία φορά· δὲν θὰ χρειαστεῖ δεύτερη.

Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ τάδε μέρος (τὸ ἀνέφερε), ποὺ εἶχε ἕναν ἡλικιωμένο γείτονα, ὁ ὁποῖος εἶχε ἕνα μεγάλο κτῆμα.Μιὰ νύχτα, τὸν σκότωσε καὶ τὸν ἔθαψε. Στὴ συνέχεια, μὲ διάφορα πλαστὰ χαρτιά, πῆρε τὸ χτῆμα τοῦ γείτονά του καὶ τὸ πούλησε.Καὶ ξέρεις τί ἀγόρασε μὲ τὰ χρήματα τὰ ὁποῖα πῆρε πουλώντας αὐτὸ τὸ χτῆμα;Ἀγόρασε ἕνα… ΤΑΞΙ !!! Ὁ ὁδηγός, συγκλονισμένος, σταματᾶ στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου.

-Μὴν πεῖς τίποτε παππούλη· μόνο ἐγὼ κι’ ἐσὺ τὸ ξέρουμε…

-Ὄχι, παιδί μου· τὸ ξέρει κι’ ὁ Θεός! Καὶ νὰ φροντίσεις ἀπὸ ἐδῶ καὶ μπρὸς ν’ ἀλλάξεις ζωή!

απ'το site http://proskorinthious.blogspot.com/2011/11/blog-post_08.html

A marvelous story.

One day monk Porfyrios took three spiritual children with him in order to make a liturgy at a monastery. Initially, they said to go on foot but when Father orfyrius got tired they decided to call a taxi. Immediately a taxi appeared and the team decided to make a signal to the taxi driver t stop. - Monk Porfyrius told them not to make any signal for the axi driver would have stopped on his own, moreover he told them to remain silent in the taxi and that he himself could speak. Indeed the taxi driver stopped. When they got into the taxi, the taxi driver started to accuse the priests and the monks in general. None replied, as they were obeying to Father Porfyrios who told them not to speak at all. The taxi man asked Father Porfyrios for his opinion. Then Father Porfyrios said, my child, I would tell you a short story.Once upon a time there was a man from that place (Father Porfyrios said specifically the place) who had an old neighbour  large piece of land. One night he killed his neighbour and he buried him. After that having committed forgery took the land of this neighbour and he sold it. At the time, the driver was shocked. He stopped the taxi and said. Don't say anything Father, only you and me we know. No, he said, Lord also knows, so you have to change your life from now and on. 

Ο σκανδαλοποιός

Κάποτε είχε πάει ένας κοσμικός στην Σκήτη των Καυσοκαλυβίων , για να γίνη Μοναχός.

Οι Πατέρες όμως της Σκήτης δεν τον δέχονταν, γιατί, εκτός που ήταν ράθυμος και αμελής, ήταν και πολύ σκανδαλοποιός και δημιουργούσε συνέχεια θέματα.

Επειδή εκείνος αναπαυόνταν στην Σκήτη, παρακάλασε τους Πατέρες να τον αφήσουν να μένη ως λαϊκός και να εργάζεται καμιά φορά. 

Έτσι λοιπόν πέρασε την ζωή του με ραθυμία και αμέσως μέχρι την ώρα του θανάτου του που έπεσε πια στο κρεβάτι και ψυχοραγούσε. Οι Πατέρες όμως του συμπαραστέκονταν και βρίσκονταν συνέχεια κοντά του. 

Μια μέρα ο ετοιμοθάνατος είχε έρθει σε έκσταση και έκανε νοήματα. Οι Πατέρες απορούσαν τι να συμβαίνει! Όταν συνήλθε τους διηγήθηκε το εξής φοβερό: 

Είδα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ μ' ένα χαρτί στα χέρια του, που είχε όλες τις αμαρτίες μου, και μου είπε: 

«Βλέπεις, αυτά εδώ τα έκανες όλα , γι' αυτόν ετοιμάσου να πας στην κόλαση» 

Τότε εγώ του λέω:

The scandal maker

Once upon a time, a man visited the skiti of Kafsokalivia, to become a monk.

The fathers of the skiti did not accept him because, he was lazy, negligent and he was responsible for many issues that happened. However, because this man liked the place begged the Fathers to accept him not as a monk but as a permanent visitor who worked there sometimes. 

He lived there with laziness and the time of his death arose. He was laying in the bed waiting to die. The Fathers were next to him and supported him. One day he started waving his hands in the air. The Fathers didn't know what has happened. When he was at a state that he was able to talk he narrated the following; I saw the Archangel Michael holding a paper with all my sins written upon it. "Do you see all those you have done, so prepare to go to hell". Then I said to Archangel. Please, check if the sin of judging others is included. The Archangel replied "No"! "Then I told him, so I should not go to the hell according to what Lord  said: "don't judge so as not to be judged". Then the Archangel torn the paper. So,  Fathers I will now go to heaven. When you told me that I am not good enough to become a monk and I stayed here with you, I went to the church on Sundays and I heart the "don't judge not  to be judged" from the Bible. And then I said to my self "Poor man at least follow this rule, and finally this rule saved me from the hell" When he finished those words he gave his soul to Archangel Michael